спарадне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спарадне́нне | |
спарадне́ння | |
спарадне́нню | |
спарадне́нне | |
спарадне́ннем | |
спарадне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
спарадне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спарадне́нне | |
спарадне́ння | |
спарадне́нню | |
спарадне́нне | |
спарадне́ннем | |
спарадне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)