наварача́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наварача́юся |
наварача́емся |
| 2-я ас. |
наварача́ешся |
наварача́ецеся |
| 3-я ас. |
наварача́ецца |
наварача́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
наварача́ўся |
наварача́ліся |
| ж. |
наварача́лася |
| н. |
наварача́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наварача́йся |
наварача́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
наварача́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
нава́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нава́рванне |
| Р. |
нава́рвання |
| Д. |
нава́рванню |
| В. |
нава́рванне |
| Т. |
нава́рваннем |
| М. |
нава́рванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нава́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
нава́рваецца |
нава́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
нава́рваўся |
нава́рваліся |
| ж. |
нава́рвалася |
| н. |
нава́рвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нава́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нава́рваю |
нава́рваем |
| 2-я ас. |
нава́рваеш |
нава́рваеце |
| 3-я ас. |
нава́рвае |
нава́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
нава́рваў |
нава́рвалі |
| ж. |
нава́рвала |
| н. |
нава́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нава́рвай |
нава́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нава́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наварга́ніць
‘нарабіць абы-як што-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наварга́ню |
наварга́нім |
| 2-я ас. |
наварга́ніш |
наварга́ніце |
| 3-я ас. |
наварга́ніць |
наварга́няць |
| Прошлы час |
| м. |
наварга́ніў |
наварга́нілі |
| ж. |
наварга́ніла |
| н. |
наварга́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наварга́нь |
наварга́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наварга́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нава́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нава́рка |
| Р. |
нава́ркі |
| Д. |
нава́рцы |
| В. |
нава́рку |
| Т. |
нава́ркай нава́ркаю |
| М. |
нава́рцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наварны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наварны́ |
наварна́я |
наварно́е |
наварны́я |
| Р. |
наварно́га |
наварно́й наварно́е |
наварно́га |
наварны́х |
| Д. |
наварно́му |
наварно́й |
наварно́му |
наварны́м |
| В. |
наварны́ (неадуш.) наварно́га (адуш.) |
наварну́ю |
наварно́е |
наварны́я (неадуш.) наварны́х (адуш.) |
| Т. |
наварны́м |
наварно́й наварно́ю |
наварны́м |
наварны́мі |
| М. |
наварны́м |
наварно́й |
наварны́м |
наварны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наваро́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наваро́джаны |
наваро́джаная |
наваро́джанае |
наваро́джаныя |
| Р. |
наваро́джанага |
наваро́джанай наваро́джанае |
наваро́джанага |
наваро́джаных |
| Д. |
наваро́джанаму |
наваро́джанай |
наваро́джанаму |
наваро́джаным |
| В. |
наваро́джаны наваро́джанага |
наваро́джаную |
наваро́джанае |
наваро́джаныя |
| Т. |
наваро́джаным |
наваро́джанай наваро́джанаю |
наваро́джаным |
наваро́джанымі |
| М. |
наваро́джаным |
наваро́джанай |
наваро́джаным |
наваро́джаных |
Крыніцы:
tsbm1984.