наварга́ніць

‘нарабіць абы-як што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наварга́ню наварга́нім
2-я ас. наварга́ніш наварга́ніце
3-я ас. наварга́ніць наварга́няць
Прошлы час
м. наварга́ніў наварга́нілі
ж. наварга́ніла
н. наварга́ніла
Загадны лад
2-я ас. наварга́нь наварга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час наварга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)