вы́пусташаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́пусташаны |
вы́пусташаная |
вы́пусташанае |
вы́пусташаныя |
Р. |
вы́пусташанага |
вы́пусташанай вы́пусташанае |
вы́пусташанага |
вы́пусташаных |
Д. |
вы́пусташанаму |
вы́пусташанай |
вы́пусташанаму |
вы́пусташаным |
В. |
вы́пусташаны (неадуш.) вы́пусташанага (адуш.) |
вы́пусташаную |
вы́пусташанае |
вы́пусташаныя (неадуш.) вы́пусташаных (адуш.) |
Т. |
вы́пусташаным |
вы́пусташанай вы́пусташанаю |
вы́пусташаным |
вы́пусташанымі |
М. |
вы́пусташаным |
вы́пусташанай |
вы́пусташаным |
вы́пусташаных |
Кароткая форма: вы́пусташана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпусташа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выпусташа́ю |
выпусташа́ем |
2-я ас. |
выпусташа́еш |
выпусташа́еце |
3-я ас. |
выпусташа́е |
выпусташа́юць |
Прошлы час |
м. |
выпусташа́ў |
выпусташа́лі |
ж. |
выпусташа́ла |
н. |
выпусташа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выпусташа́й |
выпусташа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выпусташа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́пусташыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́пусташыцца |
вы́пусташацца |
Прошлы час |
м. |
вы́пусташыўся |
вы́пусташыліся |
ж. |
вы́пусташылася |
н. |
вы́пусташылася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́пусташыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пусташу |
вы́пусташым |
2-я ас. |
вы́пусташыш |
вы́пусташыце |
3-я ас. |
вы́пусташыць |
вы́пусташаць |
Прошлы час |
м. |
вы́пусташыў |
вы́пусташылі |
ж. |
вы́пусташыла |
н. |
вы́пусташыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́пусташыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпусташэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпусташэ́нне |
Р. |
выпусташэ́ння |
Д. |
выпусташэ́нню |
В. |
выпусташэ́нне |
Т. |
выпусташэ́ннем |
М. |
выпусташэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́пустка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́пустка |
вы́пусткі |
Р. |
вы́пусткі |
вы́пустак |
Д. |
вы́пустцы |
вы́пусткам |
В. |
вы́пустку |
вы́пустак |
Т. |
вы́пусткай вы́пусткаю |
вы́пусткамі |
М. |
вы́пустцы |
вы́пустках |
Крыніцы:
piskunou2012.
выпусто́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выпусто́шаны |
выпусто́шаная |
выпусто́шанае |
выпусто́шаныя |
Р. |
выпусто́шанага |
выпусто́шанай выпусто́шанае |
выпусто́шанага |
выпусто́шаных |
Д. |
выпусто́шанаму |
выпусто́шанай |
выпусто́шанаму |
выпусто́шаным |
В. |
выпусто́шаны (неадуш.) выпусто́шанага (адуш.) |
выпусто́шаную |
выпусто́шанае |
выпусто́шаныя (неадуш.) выпусто́шаных (адуш.) |
Т. |
выпусто́шаным |
выпусто́шанай выпусто́шанаю |
выпусто́шаным |
выпусто́шанымі |
М. |
выпусто́шаным |
выпусто́шанай |
выпусто́шаным |
выпусто́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
выпусто́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпусто́шванне |
Р. |
выпусто́швання |
Д. |
выпусто́шванню |
В. |
выпусто́шванне |
Т. |
выпусто́шваннем |
М. |
выпусто́шванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
выпусто́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выпусто́шваецца |
выпусто́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
выпусто́шваўся |
выпусто́шваліся |
ж. |
выпусто́швалася |
н. |
выпусто́швалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.