вы́пустка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́пустка | вы́пусткі | |
| вы́пусткі | вы́пустак | |
| вы́пустцы | вы́пусткам | |
| вы́пустку | вы́пустак | |
| вы́пусткай вы́пусткаю |
вы́пусткамі | |
| вы́пустцы | вы́пустках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)