во́пытна-вытво́рчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
во́пытна-вытво́рчы |
во́пытна-вытво́рчая |
во́пытна-вытво́рчае |
во́пытна-вытво́рчыя |
Р. |
во́пытна-вытво́рчага |
во́пытна-вытво́рчай во́пытна-вытво́рчае |
во́пытна-вытво́рчага |
во́пытна-вытво́рчых |
Д. |
во́пытна-вытво́рчаму |
во́пытна-вытво́рчай |
во́пытна-вытво́рчаму |
во́пытна-вытво́рчым |
В. |
во́пытна-вытво́рчы (неадуш.) во́пытна-вытво́рчага (адуш.) |
во́пытна-вытво́рчую |
во́пытна-вытво́рчае |
во́пытна-вытво́рчыя (неадуш.) во́пытна-вытво́рчых (адуш.) |
Т. |
во́пытна-вытво́рчым |
во́пытна-вытво́рчай во́пытна-вытво́рчаю |
во́пытна-вытво́рчым |
во́пытна-вытво́рчымі |
М. |
во́пытна-вытво́рчым |
во́пытна-вытво́рчай |
во́пытна-вытво́рчым |
во́пытна-вытво́рчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
во́пытна-эксперымента́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
во́пытна-эксперымента́льны |
во́пытна-эксперымента́льная |
во́пытна-эксперымента́льнае |
во́пытна-эксперымента́льныя |
Р. |
во́пытна-эксперымента́льнага |
во́пытна-эксперымента́льнай во́пытна-эксперымента́льнае |
во́пытна-эксперымента́льнага |
во́пытна-эксперымента́льных |
Д. |
во́пытна-эксперымента́льнаму |
во́пытна-эксперымента́льнай |
во́пытна-эксперымента́льнаму |
во́пытна-эксперымента́льным |
В. |
во́пытна-эксперымента́льны (неадуш.) во́пытна-эксперымента́льнага (адуш.) |
во́пытна-эксперымента́льную |
во́пытна-эксперымента́льнае |
во́пытна-эксперымента́льныя (неадуш.) во́пытна-эксперымента́льных (адуш.) |
Т. |
во́пытна-эксперымента́льным |
во́пытна-эксперымента́льнай во́пытна-эксперымента́льнаю |
во́пытна-эксперымента́льным |
во́пытна-эксперымента́льнымі |
М. |
во́пытна-эксперымента́льным |
во́пытна-эксперымента́льнай |
во́пытна-эксперымента́льным |
во́пытна-эксперымента́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
во́пытнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
во́пытнік |
во́пытнікі |
Р. |
во́пытніка |
во́пытнікаў |
Д. |
во́пытніку |
во́пытнікам |
В. |
во́пытніка |
во́пытнікаў |
Т. |
во́пытнікам |
во́пытнікамі |
М. |
во́пытніку |
во́пытніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
во́пытніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
во́пытніцкі |
во́пытніцкая |
во́пытніцкае |
во́пытніцкія |
Р. |
во́пытніцкага |
во́пытніцкай во́пытніцкае |
во́пытніцкага |
во́пытніцкіх |
Д. |
во́пытніцкаму |
во́пытніцкай |
во́пытніцкаму |
во́пытніцкім |
В. |
во́пытніцкі (неадуш.) во́пытніцкага (адуш.) |
во́пытніцкую |
во́пытніцкае |
во́пытніцкія (неадуш.) во́пытніцкіх (адуш.) |
Т. |
во́пытніцкім |
во́пытніцкай во́пытніцкаю |
во́пытніцкім |
во́пытніцкімі |
М. |
во́пытніцкім |
во́пытніцкай |
во́пытніцкім |
во́пытніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
во́пытніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
во́пытніцтва |
Р. |
во́пытніцтва |
Д. |
во́пытніцтву |
В. |
во́пытніцтва |
Т. |
во́пытніцтвам |
М. |
во́пытніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
во́пытны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
во́пытны |
во́пытная |
во́пытнае |
во́пытныя |
Р. |
во́пытнага |
во́пытнай во́пытнае |
во́пытнага |
во́пытных |
Д. |
во́пытнаму |
во́пытнай |
во́пытнаму |
во́пытным |
В. |
во́пытны (неадуш.) во́пытнага (адуш.) |
во́пытную |
во́пытнае |
во́пытныя (неадуш.) во́пытных (адуш.) |
Т. |
во́пытным |
во́пытнай во́пытнаю |
во́пытным |
во́пытнымі |
М. |
во́пытным |
во́пытнай |
во́пытным |
во́пытных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Во́пытны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Во́пытны |
Р. |
Во́пытнага |
Д. |
Во́пытнаму |
В. |
Во́пытны |
Т. |
Во́пытным |
М. |
Во́пытным |