несуднахо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
несуднахо́дны |
несуднахо́дная |
несуднахо́днае |
несуднахо́дныя |
| Р. |
несуднахо́днага |
несуднахо́днай несуднахо́днае |
несуднахо́днага |
несуднахо́дных |
| Д. |
несуднахо́днаму |
несуднахо́днай |
несуднахо́днаму |
несуднахо́дным |
| В. |
несуднахо́дны (неадуш.) несуднахо́днага (адуш.) |
несуднахо́дную |
несуднахо́днае |
несуднахо́дныя (неадуш.) несуднахо́дных (адуш.) |
| Т. |
несуднахо́дным |
несуднахо́днай несуднахо́днаю |
несуднахо́дным |
несуднахо́днымі |
| М. |
несуднахо́дным |
несуднахо́днай |
несуднахо́дным |
несуднахо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
несукры́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
несукры́тасць |
| Р. |
несукры́тасці |
| Д. |
несукры́тасці |
| В. |
несукры́тасць |
| Т. |
несукры́тасцю |
| М. |
несукры́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
несула́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
несула́ддзе |
| Р. |
несула́ддзя |
| Д. |
несула́ддзю |
| В. |
несула́ддзе |
| Т. |
несула́ддзем |
| М. |
несула́ддзі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
несула́дзіца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
несула́дзіца |
| Р. |
несула́дзіцы |
| Д. |
несула́дзіцы |
| В. |
несула́дзіцу |
| Т. |
несула́дзіцай несула́дзіцаю |
| М. |
несула́дзіцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
несула́дна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| несула́дна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
несула́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
несула́днасць |
| Р. |
несула́днасці |
| Д. |
несула́днасці |
| В. |
несула́днасць |
| Т. |
несула́днасцю |
| М. |
несула́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.