несуднахо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несуднахо́дны несуднахо́дная несуднахо́днае несуднахо́дныя
Р. несуднахо́днага несуднахо́днай
несуднахо́днае		 несуднахо́днага несуднахо́дных
Д. несуднахо́днаму несуднахо́днай несуднахо́днаму несуднахо́дным
В. несуднахо́дны (неадуш.)
несуднахо́днага (адуш.)		 несуднахо́дную несуднахо́днае несуднахо́дныя (неадуш.)
несуднахо́дных (адуш.)
Т. несуднахо́дным несуднахо́днай
несуднахо́днаю		 несуднахо́дным несуднахо́днымі
М. несуднахо́дным несуднахо́днай несуднахо́дным несуднахо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)