тэрарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрарызава́ны |
тэрарызава́ная |
тэрарызава́нае |
тэрарызава́ныя |
| Р. |
тэрарызава́нага |
тэрарызава́най тэрарызава́нае |
тэрарызава́нага |
тэрарызава́ных |
| Д. |
тэрарызава́наму |
тэрарызава́най |
тэрарызава́наму |
тэрарызава́ным |
| В. |
тэрарызава́ны (неадуш.) тэрарызава́нага (адуш.) |
тэрарызава́ную |
тэрарызава́нае |
тэрарызава́ныя (неадуш.) тэрарызава́ных (адуш.) |
| Т. |
тэрарызава́ным |
тэрарызава́най тэрарызава́наю |
тэрарызава́ным |
тэрарызава́нымі |
| М. |
тэрарызава́ным |
тэрарызава́най |
тэрарызава́ным |
тэрарызава́ных |
Кароткая форма: тэрарызава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрарызава́ны |
тэрарызава́ная |
тэрарызава́нае |
тэрарызава́ныя |
| Р. |
тэрарызава́нага |
тэрарызава́най тэрарызава́нае |
тэрарызава́нага |
тэрарызава́ных |
| Д. |
тэрарызава́наму |
тэрарызава́най |
тэрарызава́наму |
тэрарызава́ным |
| В. |
тэрарызава́ны (неадуш.) тэрарызава́нага (адуш.) |
тэрарызава́ную |
тэрарызава́нае |
тэрарызава́ныя (неадуш.) тэрарызава́ных (адуш.) |
| Т. |
тэрарызава́ным |
тэрарызава́най тэрарызава́наю |
тэрарызава́ным |
тэрарызава́нымі |
| М. |
тэрарызава́ным |
тэрарызава́най |
тэрарызава́ным |
тэрарызава́ных |
Кароткая форма: тэрарызава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрарызава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
тэрарызу́ецца |
тэрарызу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
тэрарызава́ўся |
тэрарызава́ліся |
| ж. |
тэрарызава́лася |
| н. |
тэрарызава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрарызава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тэрарызу́ю |
тэрарызу́ем |
| 2-я ас. |
тэрарызу́еш |
тэрарызу́еце |
| 3-я ас. |
тэрарызу́е |
тэрарызу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
тэрарызава́ў |
тэрарызава́лі |
| ж. |
тэрарызава́ла |
| н. |
тэрарызава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тэрарызу́й |
тэрарызу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тэрарызу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрарызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тэрарызу́ю |
тэрарызу́ем |
| 2-я ас. |
тэрарызу́еш |
тэрарызу́еце |
| 3-я ас. |
тэрарызу́е |
тэрарызу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
тэрарызава́ў |
тэрарызава́лі |
| ж. |
тэрарызава́ла |
| н. |
тэрарызава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тэрарызу́й |
тэрарызу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
тэрарызава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрарыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрарыза́цыя |
| Р. |
тэрарыза́цыі |
| Д. |
тэрарыза́цыі |
| В. |
тэрарыза́цыю |
| Т. |
тэрарыза́цыяй тэрарыза́цыяю |
| М. |
тэрарыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэрары́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрары́зм |
| Р. |
тэрары́зму |
| Д. |
тэрары́зму |
| В. |
тэрары́зм |
| Т. |
тэрары́змам |
| М. |
тэрары́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэра́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэра́рый |
тэра́рыі |
| Р. |
тэра́рыя |
тэра́рыяў |
| Д. |
тэра́рыю |
тэра́рыям |
| В. |
тэра́рый |
тэра́рыі |
| Т. |
тэра́рыем |
тэра́рыямі |
| М. |
тэра́рыі |
тэра́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэрары́ст |
тэрары́сты |
| Р. |
тэрары́ста |
тэрары́стаў |
| Д. |
тэрары́сту |
тэрары́стам |
| В. |
тэрары́ста |
тэрары́стаў |
| Т. |
тэрары́стам |
тэрары́стамі |
| М. |
тэрары́сце |
тэрары́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрары́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэрары́стка |
тэрары́сткі |
| Р. |
тэрары́сткі |
тэрары́стак |
| Д. |
тэрары́стцы |
тэрары́сткам |
| В. |
тэрары́стку |
тэрары́стак |
| Т. |
тэрары́сткай тэрары́сткаю |
тэрары́сткамі |
| М. |
тэрары́стцы |
тэрары́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.