Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчш-

во́плеск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́плеск во́плескі
Р. во́плеску во́плескаў
Д. во́плеску во́плескам
В. во́плеск во́плескі
Т. во́плескам во́плескамі
М. во́плеску во́плесках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́прамеццю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
во́прамеццю - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

во́прамець

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
во́прамець - -

Крыніцы: piskunou2012.

во́пратка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. во́пратка во́праткі
Р. во́праткі во́пратак
Д. во́пратцы во́праткам
В. во́пратку во́праткі
Т. во́праткай
во́праткаю		 во́праткамі
М. во́пратцы во́пратках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́праткавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́праткавы во́праткавая во́праткавае во́праткавыя
Р. во́праткавага во́праткавай
во́праткавае		 во́праткавага во́праткавых
Д. во́праткаваму во́праткавай во́праткаваму во́праткавым
В. во́праткавы (неадуш.)
во́праткавага (адуш.)		 во́праткавую во́праткавае во́праткавыя (неадуш.)
во́праткавых (адуш.)
Т. во́праткавым во́праткавай
во́праткаваю		 во́праткавым во́праткавымі
М. во́праткавым во́праткавай во́праткавым во́праткавых

Крыніцы: piskunou2012.

во́пух

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́пух во́пухі
Р. во́пуху во́пухаў
Д. во́пуху во́пухам
В. во́пух во́пухі
Т. во́пухам во́пухамі
М. во́пуху во́пухах

Крыніцы: piskunou2012.

во́пыт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́пыт во́пыты
Р. во́пыту во́пытаў
Д. во́пыту во́пытам
В. во́пыт во́пыты
Т. во́пытам во́пытамі
М. во́пыце во́пытах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́пытна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
во́пытна во́пытней -

во́пытнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. во́пытнасць
Р. во́пытнасці
Д. во́пытнасці
В. во́пытнасць
Т. во́пытнасцю
М. во́пытнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Во́пытная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Во́пытная
Р. Во́пытнай
Д. Во́пытнай
В. Во́пытную
Т. Во́пытнай
Во́пытнаю
М. Во́пытнай