тэрмі́т
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэрмі́т |
тэрмі́ты |
Р. |
тэрмі́та |
тэрмі́таў |
Д. |
тэрмі́ту |
тэрмі́там |
В. |
тэрмі́та |
тэрмі́таў |
Т. |
тэрмі́там |
тэрмі́тамі |
М. |
тэрмі́це |
тэрмі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрмі́т
‘гаручая сумесь’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэрмі́т |
Р. |
тэрмі́ту |
Д. |
тэрмі́ту |
В. |
тэрмі́т |
Т. |
тэрмі́там |
М. |
тэрмі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрмі́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэрмі́тнік |
тэрмі́тнікі |
Р. |
тэрмі́тніка |
тэрмі́тнікаў |
Д. |
тэрмі́тніку |
тэрмі́тнікам |
В. |
тэрмі́тнік |
тэрмі́тнікі |
Т. |
тэрмі́тнікам |
тэрмі́тнікамі |
М. |
тэрмі́тніку |
тэрмі́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрмі́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тэрмі́тны |
тэрмі́тная |
тэрмі́тнае |
тэрмі́тныя |
Р. |
тэрмі́тнага |
тэрмі́тнай тэрмі́тнае |
тэрмі́тнага |
тэрмі́тных |
Д. |
тэрмі́тнаму |
тэрмі́тнай |
тэрмі́тнаму |
тэрмі́тным |
В. |
тэрмі́тны (неадуш.) тэрмі́тнага (адуш.) |
тэрмі́тную |
тэрмі́тнае |
тэрмі́тныя (неадуш.) тэрмі́тных (адуш.) |
Т. |
тэрмі́тным |
тэрмі́тнай тэрмі́тнаю |
тэрмі́тным |
тэрмі́тнымі |
М. |
тэрмі́тным |
тэрмі́тнай |
тэрмі́тным |
тэрмі́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрмі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
тэрмі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэрмі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тэрмі́чны |
тэрмі́чная |
тэрмі́чнае |
тэрмі́чныя |
Р. |
тэрмі́чнага |
тэрмі́чнай тэрмі́чнае |
тэрмі́чнага |
тэрмі́чных |
Д. |
тэрмі́чнаму |
тэрмі́чнай |
тэрмі́чнаму |
тэрмі́чным |
В. |
тэрмі́чны (неадуш.) тэрмі́чнага (адуш.) |
тэрмі́чную |
тэрмі́чнае |
тэрмі́чныя (неадуш.) тэрмі́чных (адуш.) |
Т. |
тэрмі́чным |
тэрмі́чнай тэрмі́чнаю |
тэрмі́чным |
тэрмі́чнымі |
М. |
тэрмі́чным |
тэрмі́чнай |
тэрмі́чным |
тэрмі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрмі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэрмі́я |
Р. |
тэрмі́і |
Д. |
тэрмі́і |
В. |
тэрмі́ю |
Т. |
тэрмі́яй тэрмі́яю |
М. |
тэрмі́і |
Іншыя варыянты:
тэ́рмія.
Крыніцы:
biryla1987,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
тэ́рмія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэ́рмія |
Р. |
тэ́рміі |
Д. |
тэ́рміі |
В. |
тэ́рмію |
Т. |
тэ́рміяй тэ́рміяю |
М. |
тэ́рміі |
Іншыя варыянты:
тэрмі́я.
Крыніцы:
tsbm1984.