тэрмідарыя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрмідарыя́нскі |
тэрмідарыя́нская |
тэрмідарыя́нскае |
тэрмідарыя́нскія |
| Р. |
тэрмідарыя́нскага |
тэрмідарыя́нскай
тэрмідарыя́нскае |
тэрмідарыя́нскага |
тэрмідарыя́нскіх |
| Д. |
тэрмідарыя́нскаму |
тэрмідарыя́нскай |
тэрмідарыя́нскаму |
тэрмідарыя́нскім |
| В. |
тэрмідарыя́нскі (неадуш.)
тэрмідарыя́нскага (адуш.) |
тэрмідарыя́нскую |
тэрмідарыя́нскае |
тэрмідарыя́нскія (неадуш.)
тэрмідарыя́нскіх (адуш.) |
| Т. |
тэрмідарыя́нскім |
тэрмідарыя́нскай
тэрмідарыя́нскаю |
тэрмідарыя́нскім |
тэрмідарыя́нскімі |
| М. |
тэрмідарыя́нскім |
тэрмідарыя́нскай |
тэрмідарыя́нскім |
тэрмідарыя́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрмідарыя́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрмідарыя́нства |
| Р. |
тэрмідарыя́нства |
| Д. |
тэрмідарыя́нству |
| В. |
тэрмідарыя́нства |
| Т. |
тэрмідарыя́нствам |
| М. |
тэрмідарыя́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрмідо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрмідо́р |
| Р. |
тэрмідо́ра |
| Д. |
тэрмідо́ру |
| В. |
тэрмідо́р |
| Т. |
тэрмідо́рам |
| М. |
тэрмідо́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
тэ́рміка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэ́рміка |
| Р. |
тэ́рмікі |
| Д. |
тэ́рміцы |
| В. |
тэ́рміку |
| Т. |
тэ́рмікай
тэ́рмікаю |
| М. |
тэ́рміцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
тэ́рмін
‘слова’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэ́рмін |
тэ́рміны |
| Р. |
тэ́рміна |
тэ́рмінаў |
| Д. |
тэ́рміну |
тэ́рмінам |
| В. |
тэ́рмін |
тэ́рміны |
| Т. |
тэ́рмінам |
тэ́рмінамі |
| М. |
тэ́рміне |
тэ́рмінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэ́рмін
‘час’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэ́рмін |
тэ́рміны |
| Р. |
тэ́рміну |
тэ́рмінаў |
| Д. |
тэ́рміну |
тэ́рмінам |
| В. |
тэ́рмін |
тэ́рміны |
| Т. |
тэ́рмінам |
тэ́рмінамі |
| М. |
тэ́рміне |
тэ́рмінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрмінава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрмінава́нне |
| Р. |
тэрмінава́ння |
| Д. |
тэрмінава́нню |
| В. |
тэрмінава́нне |
| Т. |
тэрмінава́ннем |
| М. |
тэрмінава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
тэрмінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрмінава́ны |
тэрмінава́ная |
тэрмінава́нае |
тэрмінава́ныя |
| Р. |
тэрмінава́нага |
тэрмінава́най
тэрмінава́нае |
тэрмінава́нага |
тэрмінава́ных |
| Д. |
тэрмінава́наму |
тэрмінава́най |
тэрмінава́наму |
тэрмінава́ным |
| В. |
тэрмінава́ны (неадуш.)
тэрмінава́нага (адуш.) |
тэрмінава́ную |
тэрмінава́нае |
тэрмінава́ныя (неадуш.)
тэрмінава́ных (адуш.) |
| Т. |
тэрмінава́ным |
тэрмінава́най
тэрмінава́наю |
тэрмінава́ным |
тэрмінава́нымі |
| М. |
тэрмінава́ным |
тэрмінава́най |
тэрмінава́ным |
тэрмінава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрмінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрмінава́ны |
тэрмінава́ная |
тэрмінава́нае |
тэрмінава́ныя |
| Р. |
тэрмінава́нага |
тэрмінава́най
тэрмінава́нае |
тэрмінава́нага |
тэрмінава́ных |
| Д. |
тэрмінава́наму |
тэрмінава́най |
тэрмінава́наму |
тэрмінава́ным |
| В. |
тэрмінава́ны (неадуш.)
тэрмінава́нага (адуш.) |
тэрмінава́ную |
тэрмінава́нае |
тэрмінава́ныя (неадуш.)
тэрмінава́ных (адуш.) |
| Т. |
тэрмінава́ным |
тэрмінава́най
тэрмінава́наю |
тэрмінава́ным |
тэрмінава́нымі |
| М. |
тэрмінава́ным |
тэрмінава́най |
тэрмінава́ным |
тэрмінава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.