наплаўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наплаўны́ |
наплаўна́я |
наплаўно́е |
наплаўны́я |
Р. |
наплаўно́га |
наплаўно́й наплаўно́е |
наплаўно́га |
наплаўны́х |
Д. |
наплаўно́му |
наплаўно́й |
наплаўно́му |
наплаўны́м |
В. |
наплаўны́ (неадуш.) наплаўно́га (адуш.) |
наплаўну́ю |
наплаўно́е |
наплаўны́я (неадуш.) наплаўны́х (адуш.) |
Т. |
наплаўны́м |
наплаўно́й наплаўно́ю |
наплаўны́м |
наплаўны́мі |
М. |
наплаўны́м |
наплаўно́й |
наплаўны́м |
наплаўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напле́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напляту́ |
напляцё́м |
2-я ас. |
напляце́ш |
наплецяце́ |
3-я ас. |
напляце́ |
напляту́ць |
Прошлы час |
м. |
наплё́ў |
наплялі́ |
ж. |
напляла́ |
н. |
напляло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
напляці́ |
напляці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наплё́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напле́цены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
напле́цены |
напле́ценая |
напле́ценае |
напле́ценыя |
Р. |
напле́ценага |
напле́ценай напле́ценае |
напле́ценага |
напле́ценых |
Д. |
напле́ценаму |
напле́ценай |
напле́ценаму |
напле́ценым |
В. |
напле́цены (неадуш.) напле́ценага (адуш.) |
напле́ценую |
напле́ценае |
напле́ценыя (неадуш.) напле́ценых (адуш.) |
Т. |
напле́ценым |
напле́ценай напле́ценаю |
напле́ценым |
напле́ценымі |
М. |
напле́ценым |
напле́ценай |
напле́ценым |
напле́ценых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наплеце́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наплеце́ны |
наплеце́ная |
наплеце́нае |
наплеце́ныя |
Р. |
наплеце́нага |
наплеце́най наплеце́нае |
наплеце́нага |
наплеце́ных |
Д. |
наплеце́наму |
наплеце́най |
наплеце́наму |
наплеце́ным |
В. |
наплеце́ны наплеце́нага |
наплеце́ную |
наплеце́нае |
наплеце́ныя наплеце́ных |
Т. |
наплеце́ным |
наплеце́най наплеце́наю |
наплеце́ным |
наплеце́нымі |
М. |
наплеце́ным |
наплеце́най |
наплеце́ным |
наплеце́ных |
Кароткая форма: наплеце́на.
Крыніцы:
dzsl2007.
напле́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
напле́чнік |
напле́чнікі |
Р. |
напле́чніка |
напле́чнікаў |
Д. |
напле́чніку |
напле́чнікам |
В. |
напле́чнік |
напле́чнікі |
Т. |
напле́чнікам |
напле́чнікамі |
М. |
напле́чніку |
напле́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напле́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
напле́чны |
напле́чная |
напле́чнае |
напле́чныя |
Р. |
напле́чнага |
напле́чнай напле́чнае |
напле́чнага |
напле́чных |
Д. |
напле́чнаму |
напле́чнай |
напле́чнаму |
напле́чным |
В. |
напле́чны (неадуш.) напле́чнага (адуш.) |
напле́чную |
напле́чнае |
напле́чныя (неадуш.) напле́чных (адуш.) |
Т. |
напле́чным |
напле́чнай напле́чнаю |
напле́чным |
напле́чнымі |
М. |
напле́чным |
напле́чнай |
напле́чным |
напле́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наплё́скваць
‘плюхаць, напырскваць што-небудзь на што-небудзь, куды-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наплё́скваю |
наплё́скваем |
2-я ас. |
наплё́скваеш |
наплё́скваеце |
3-я ас. |
наплё́сквае |
наплё́скваюць |
Прошлы час |
м. |
наплё́скваў |
наплё́сквалі |
ж. |
наплё́сквала |
н. |
наплё́сквала |
Загадны лад |
2-я ас. |
наплё́сквай |
наплё́сквайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наплё́скваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наплё́хацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наплё́хаюся |
наплё́хаемся |
2-я ас. |
наплё́хаешся |
наплё́хаецеся |
3-я ас. |
наплё́хаецца |
наплё́хаюцца |
Прошлы час |
м. |
наплё́хаўся |
наплё́халіся |
ж. |
наплё́халася |
н. |
наплё́халася |
Загадны лад |
2-я ас. |
наплё́хайся |
наплё́хайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наплё́хаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.