напле́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. напле́чнік напле́чнікі
Р. напле́чніка напле́чнікаў
Д. напле́чніку напле́чнікам
В. напле́чнік напле́чнікі
Т. напле́чнікам напле́чнікамі
М. напле́чніку напле́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)