нары́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нары́т | |
| нары́ту | |
| нары́ту | |
| нары́т | |
| нары́там | |
| нары́це |
Крыніцы:
нары́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нары́т | |
| нары́ту | |
| нары́ту | |
| нары́т | |
| нары́там | |
| нары́це |
Крыніцы:
нары́ты
прыметнік, адносны
| нары́ты | нары́тая | нары́тае | нары́тыя | |
| нары́тага | нары́тай нары́тае |
нары́тага | нары́тых | |
| нары́таму | нары́тай | нары́таму | нары́тым | |
| нары́ты ( нары́тага ( |
нары́тую | нары́тае | нары́тыя ( нары́тых ( |
|
| нары́тым | нары́тай нары́таю |
нары́тым | нары́тымі | |
| нары́тым | нары́тай | нары́тым | нары́тых | |
Крыніцы:
нары́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| нары́ты | нары́тая | нары́тае | нары́тыя | |
| нары́тага | нары́тай нары́тае |
нары́тага | нары́тых | |
| нары́таму | нары́тай | нары́таму | нары́тым | |
| нары́ты ( нары́тага ( |
нары́тую | нары́тае | нары́тыя ( нары́тых ( |
|
| нары́тым | нары́тай нары́таю |
нары́тым | нары́тымі | |
| нары́тым | нары́тай | нары́тым | нары́тых | |
Кароткая форма: нары́та.
Крыніцы:
нары́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нары́ў | нары́вы | |
| нары́ва | нары́ваў | |
| нары́ву | нары́вам | |
| нары́ў | нары́вы | |
| нары́вам | нары́вамі | |
| нары́ве | нары́вах |
Крыніцы:
нары́ўны
прыметнік, адносны
| нары́ўны | нары́ўная | нары́ўнае | нары́ўныя | |
| нары́ўнага | нары́ўнай нары́ўнае |
нары́ўнага | нары́ўных | |
| нары́ўнаму | нары́ўнай | нары́ўнаму | нары́ўным | |
| нары́ўны ( нары́ўнага ( |
нары́ўную | нары́ўнае | нары́ўныя ( нары́ўных ( |
|
| нары́ўным | нары́ўнай нары́ўнаю |
нары́ўным | нары́ўнымі | |
| нары́ўным | нары́ўнай | нары́ўным | нары́ўных | |
Крыніцы:
нарыўны́
прыметнік, адносны
| нарыўны́ | нарыўна́я | нарыўно́е | нарыўны́я | |
| нарыўно́га | нарыўно́й нарыўно́е |
нарыўно́га | нарыўны́х | |
| нарыўно́му | нарыўно́й | нарыўно́му | нарыўны́м | |
| нарыўны́ ( нарыўно́га ( |
нарыўну́ю | нарыўно́е | нарыўны́я ( нарыўны́х ( |
|
| нарыўны́м | нарыўно́й нарыўно́ю |
нарыўны́м | нарыўны́мі | |
| нарыўны́м | нарыўно́й | нарыўны́м | нарыўны́х | |
Крыніцы:
нарыхтава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| нарыхтава́насць | |
| нарыхтава́насці | |
| нарыхтава́насці | |
| нарыхтава́насць | |
| нарыхтава́насцю | |
| нарыхтава́насці |
Крыніцы:
нарыхтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| нарыхтава́нне | |
| нарыхтава́ння | |
| нарыхтава́нню | |
| нарыхтава́нне | |
| нарыхтава́ннем | |
| нарыхтава́нні |
Крыніцы:
нарыхтава́ны
прыметнік, адносны
| нарыхтава́ны | нарыхтава́ная | нарыхтава́нае | нарыхтава́ныя | |
| нарыхтава́нага | нарыхтава́най нарыхтава́нае |
нарыхтава́нага | нарыхтава́ных | |
| нарыхтава́наму | нарыхтава́най | нарыхтава́наму | нарыхтава́ным | |
| нарыхтава́ны ( нарыхтава́нага ( |
нарыхтава́ную | нарыхтава́нае | нарыхтава́ныя ( нарыхтава́ных ( |
|
| нарыхтава́ным | нарыхтава́най нарыхтава́наю |
нарыхтава́ным | нарыхтава́нымі | |
| нарыхтава́ным | нарыхтава́най | нарыхтава́ным | нарыхтава́ных | |
Крыніцы:
нарыхтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| нарыхтава́ны | нарыхтава́ная | нарыхтава́нае | нарыхтава́ныя | |
| нарыхтава́нага | нарыхтава́най нарыхтава́нае |
нарыхтава́нага | нарыхтава́ных | |
| нарыхтава́наму | нарыхтава́най | нарыхтава́наму | нарыхтава́ным | |
| нарыхтава́ны ( нарыхтава́нага ( |
нарыхтава́ную | нарыхтава́нае | нарыхтава́ныя ( нарыхтава́ных ( |
|
| нарыхтава́ным | нарыхтава́най нарыхтава́наю |
нарыхтава́ным | нарыхтава́нымі | |
| нарыхтава́ным | нарыхтава́най | нарыхтава́ным | нарыхтава́ных | |
Кароткая форма: нарыхтава́на.
Крыніцы: