нарыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарыўны́ нарыўна́я нарыўно́е нарыўны́я
Р. нарыўно́га нарыўно́й
нарыўно́е		 нарыўно́га нарыўны́х
Д. нарыўно́му нарыўно́й нарыўно́му нарыўны́м
В. нарыўны́ (неадуш.)
нарыўно́га (адуш.)		 нарыўну́ю нарыўно́е нарыўны́я (неадуш.)
нарыўны́х (адуш.)
Т. нарыўны́м нарыўно́й
нарыўно́ю		 нарыўны́м нарыўны́мі
М. нарыўны́м нарыўно́й нарыўны́м нарыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)