свіцязя́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
свіцязя́нка |
свіцязя́нкі |
Р. |
свіцязя́нкі |
свіцязя́нак |
Д. |
свіцязя́нцы |
свіцязя́нкам |
В. |
свіцязя́нку |
свіцязя́нак |
Т. |
свіцязя́нкай свіцязя́нкаю |
свіцязя́нкамі |
М. |
свіцязя́нцы |
свіцязя́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
свіцязя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
свіцязя́нскі |
свіцязя́нская |
свіцязя́нскае |
свіцязя́нскія |
Р. |
свіцязя́нскага |
свіцязя́нскай свіцязя́нскае |
свіцязя́нскага |
свіцязя́нскіх |
Д. |
свіцязя́нскаму |
свіцязя́нскай |
свіцязя́нскаму |
свіцязя́нскім |
В. |
свіцязя́нскі (неадуш.) свіцязя́нскага (адуш.) |
свіцязя́нскую |
свіцязя́нскае |
свіцязя́нскія (неадуш.) свіцязя́нскіх (адуш.) |
Т. |
свіцязя́нскім |
свіцязя́нскай свіцязя́нскаю |
свіцязя́нскім |
свіцязя́нскімі |
М. |
свіцязя́нскім |
свіцязя́нскай |
свіцязя́нскім |
свіцязя́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
сві́шч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сві́шч |
свішчы́ |
Р. |
свішча́ |
свішчо́ў |
Д. |
свішчу́ |
свішча́м |
В. |
сві́шч |
свішчы́ |
Т. |
свішчо́м |
свішча́мі |
М. |
свішчы́ |
свішча́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сві́шчава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сві́шчава |
Р. |
Сві́шчава |
Д. |
Сві́шчаву |
В. |
Сві́шчава |
Т. |
Сві́шчавам |
М. |
Сві́шчаве |
свішчава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
свішчава́тасць |
Р. |
свішчава́тасці |
Д. |
свішчава́тасці |
В. |
свішчава́тасць |
Т. |
свішчава́тасцю |
М. |
свішчава́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
свішчава́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
свішчава́ты |
свішчава́тая |
свішчава́тае |
свішчава́тыя |
Р. |
свішчава́тага |
свішчава́тай свішчава́тае |
свішчава́тага |
свішчава́тых |
Д. |
свішчава́таму |
свішчава́тай |
свішчава́таму |
свішчава́тым |
В. |
свішчава́ты (неадуш.) свішчава́тага (адуш.) |
свішчава́тую |
свішчава́тае |
свішчава́тыя (неадуш.) свішчава́тых (адуш.) |
Т. |
свішчава́тым |
свішчава́тай свішчава́таю |
свішчава́тым |
свішчава́тымі |
М. |
свішчава́тым |
свішчава́тай |
свішчава́тым |
свішчава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сві́шчавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сві́шчавы |
сві́шчавая |
сві́шчавае |
сві́шчавыя |
Р. |
сві́шчавага |
сві́шчавай сві́шчавае |
сві́шчавага |
сві́шчавых |
Д. |
сві́шчаваму |
сві́шчавай |
сві́шчаваму |
сві́шчавым |
В. |
сві́шчавы (неадуш.) сві́шчавага (адуш.) |
сві́шчавую |
сві́шчавае |
сві́шчавыя (неадуш.) сві́шчавых (адуш.) |
Т. |
сві́шчавым |
сві́шчавай сві́шчаваю |
сві́шчавым |
сві́шчавымі |
М. |
сві́шчавым |
сві́шчавай |
сві́шчавым |
сві́шчавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Свішчо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Свішчо́ва |
Р. |
Свішчо́ва |
Д. |
Свішчо́ву |
В. |
Свішчо́ва |
Т. |
Свішчо́вам |
М. |
Свішчо́ве |
Свішчы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Свішчы́ |
Р. |
Свішчо́ў |
Д. |
Свішча́м |
В. |
Свішчы́ |
Т. |
Свішча́мі |
М. |
Свішча́х |
сві́шчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сві́шчык |
сві́шчыкі |
Р. |
сві́шчыка |
сві́шчыкаў |
Д. |
сві́шчыку |
сві́шчыкам |
В. |
сві́шчык |
сві́шчыкі |
Т. |
сві́шчыкам |
сві́шчыкамі |
М. |
сві́шчыку |
сві́шчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.