раско́ўзаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раско́ўзаны |
раско́ўзаная |
раско́ўзанае |
раско́ўзаныя |
| Р. |
раско́ўзанага |
раско́ўзанай
раско́ўзанае |
раско́ўзанага |
раско́ўзаных |
| Д. |
раско́ўзанаму |
раско́ўзанай |
раско́ўзанаму |
раско́ўзаным |
| В. |
раско́ўзаны (неадуш.)
раско́ўзанага (адуш.) |
раско́ўзаную |
раско́ўзанае |
раско́ўзаныя (неадуш.)
раско́ўзаных (адуш.) |
| Т. |
раско́ўзаным |
раско́ўзанай
раско́ўзанаю |
раско́ўзаным |
раско́ўзанымі |
| М. |
раско́ўзаным |
раско́ўзанай |
раско́ўзаным |
раско́ўзаных |
Кароткая форма: раско́ўзана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́ўзацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раско́ўзаюся |
раско́ўзаемся |
| 2-я ас. |
раско́ўзаешся |
раско́ўзаецеся |
| 3-я ас. |
раско́ўзаецца |
раско́ўзаюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раско́ўзаўся |
раско́ўзаліся |
| ж. |
раско́ўзалася |
| н. |
раско́ўзалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раско́ўзайся |
раско́ўзайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
раско́ўзаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́ўзаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раско́ўзаю |
раско́ўзаем |
| 2-я ас. |
раско́ўзаеш |
раско́ўзаеце |
| 3-я ас. |
раско́ўзае |
раско́ўзаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раско́ўзаў |
раско́ўзалі |
| ж. |
раско́ўзала |
| н. |
раско́ўзала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раско́ўзай |
раско́ўзайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
раско́ўзаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раско́ўзванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раско́ўзванне |
| Р. |
раско́ўзвання |
| Д. |
раско́ўзванню |
| В. |
раско́ўзванне |
| Т. |
раско́ўзваннем |
| М. |
раско́ўзванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
раско́ўзвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раско́ўзваюся |
раско́ўзваемся |
| 2-я ас. |
раско́ўзваешся |
раско́ўзваецеся |
| 3-я ас. |
раско́ўзваецца |
раско́ўзваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раско́ўзваўся |
раско́ўзваліся |
| ж. |
раско́ўзвалася |
| н. |
раско́ўзвалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раско́ўзвайся |
раско́ўзвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
раско́ўзваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́ўзваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раско́ўзваю |
раско́ўзваем |
| 2-я ас. |
раско́ўзваеш |
раско́ўзваеце |
| 3-я ас. |
раско́ўзвае |
раско́ўзваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раско́ўзваў |
раско́ўзвалі |
| ж. |
раско́ўзвала |
| н. |
раско́ўзвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раско́ўзвай |
раско́ўзвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
раско́ўзваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раско́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раско́ўка |
| Р. |
раско́ўкі |
| Д. |
раско́ўцы |
| В. |
раско́ўку |
| Т. |
раско́ўкай
раско́ўкаю |
| М. |
раско́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раско́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раско́чаны |
раско́чаная |
раско́чанае |
раско́чаныя |
| Р. |
раско́чанага |
раско́чанай
раско́чанае |
раско́чанага |
раско́чаных |
| Д. |
раско́чанаму |
раско́чанай |
раско́чанаму |
раско́чаным |
| В. |
раско́чаны (неадуш.)
раско́чанага (адуш.) |
раско́чаную |
раско́чанае |
раско́чаныя (неадуш.)
раско́чаных (адуш.) |
| Т. |
раско́чаным |
раско́чанай
раско́чанаю |
раско́чаным |
раско́чанымі |
| М. |
раско́чаным |
раско́чанай |
раско́чаным |
раско́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раско́чаны |
раско́чаная |
раско́чанае |
раско́чаныя |
| Р. |
раско́чанага |
раско́чанай
раско́чанае |
раско́чанага |
раско́чаных |
| Д. |
раско́чанаму |
раско́чанай |
раско́чанаму |
раско́чаным |
| В. |
раско́чаны (неадуш.)
раско́чанага (адуш.) |
раско́чаную |
раско́чанае |
раско́чаныя (неадуш.)
раско́чаных (адуш.) |
| Т. |
раско́чаным |
раско́чанай
раско́чанаю |
раско́чаным |
раско́чанымі |
| М. |
раско́чаным |
раско́чанай |
раско́чаным |
раско́чаных |
Кароткая форма: раско́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раско́чванне |
| Р. |
раско́чвання |
| Д. |
раско́чванню |
| В. |
раско́чванне |
| Т. |
раско́чваннем |
| М. |
раско́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.