аўтаста́ртар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтаста́ртар |
аўтаста́ртары |
Р. |
аўтаста́ртара |
аўтаста́ртараў |
Д. |
аўтаста́ртару |
аўтаста́ртарам |
В. |
аўтаста́ртар |
аўтаста́ртары |
Т. |
аўтаста́ртарам |
аўтаста́ртарамі |
М. |
аўтаста́ртары |
аўтаста́ртарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтастая́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтастая́нка |
аўтастая́нкі |
Р. |
аўтастая́нкі |
аўтастая́нак |
Д. |
аўтастая́нцы |
аўтастая́нкам |
В. |
аўтастая́нку |
аўтастая́нкі |
Т. |
аўтастая́нкай аўтастая́нкаю |
аўтастая́нкамі |
М. |
аўтастая́нцы |
аўтастая́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
аўтасто́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтасто́п |
аўтасто́пы |
Р. |
аўтасто́па |
аўтасто́паў |
Д. |
аўтасто́пу |
аўтасто́пам |
В. |
аўтасто́п |
аўтасто́пы |
Т. |
аўтасто́пам |
аўтасто́памі |
М. |
аўтасто́пе |
аўтасто́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтасто́павец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтасто́павец |
аўтасто́паўцы |
Р. |
аўтасто́паўца |
аўтасто́паўцаў |
Д. |
аўтасто́паўцу |
аўтасто́паўцам |
В. |
аўтасто́паўца |
аўтасто́паўцаў |
Т. |
аўтасто́паўцам |
аўтасто́паўцамі |
М. |
аўтасто́паўцу |
аўтасто́паўцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтасто́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтасто́пны |
аўтасто́пная |
аўтасто́пнае |
аўтасто́пныя |
Р. |
аўтасто́пнага |
аўтасто́пнай аўтасто́пнае |
аўтасто́пнага |
аўтасто́пных |
Д. |
аўтасто́пнаму |
аўтасто́пнай |
аўтасто́пнаму |
аўтасто́пным |
В. |
аўтасто́пны (неадуш.) аўтасто́пнага (адуш.) |
аўтасто́пную |
аўтасто́пнае |
аўтасто́пныя (неадуш.) аўтасто́пных (адуш.) |
Т. |
аўтасто́пным |
аўтасто́пнай аўтасто́пнаю |
аўтасто́пным |
аўтасто́пнымі |
М. |
аўтасто́пным |
аўтасто́пнай |
аўтасто́пным |
аўтасто́пных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
аўтасто́пшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтасто́пшчык |
аўтасто́пшчыкі |
Р. |
аўтасто́пшчыка |
аўтасто́пшчыкаў |
Д. |
аўтасто́пшчыку |
аўтасто́пшчыкам |
В. |
аўтасто́пшчыка |
аўтасто́пшчыкаў |
Т. |
аўтасто́пшчыкам |
аўтасто́пшчыкамі |
М. |
аўтасто́пшчыку |
аўтасто́пшчыках |
Крыніцы:
sbm2012.
аўтастра́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтастра́да |
аўтастра́ды |
Р. |
аўтастра́ды |
аўтастра́д |
Д. |
аўтастра́дзе |
аўтастра́дам |
В. |
аўтастра́ду |
аўтастра́ды |
Т. |
аўтастра́дай аўтастра́даю |
аўтастра́дамі |
М. |
аўтастра́дзе |
аўтастра́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтастра́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтастра́дны |
аўтастра́дная |
аўтастра́днае |
аўтастра́дныя |
Р. |
аўтастра́днага |
аўтастра́днай аўтастра́днае |
аўтастра́днага |
аўтастра́дных |
Д. |
аўтастра́днаму |
аўтастра́днай |
аўтастра́днаму |
аўтастра́дным |
В. |
аўтастра́дны (неадуш.) аўтастра́днага (адуш.) |
аўтастра́дную |
аўтастра́днае |
аўтастра́дныя (неадуш.) аўтастра́дных (адуш.) |
Т. |
аўтастра́дным |
аўтастра́днай аўтастра́днаю |
аўтастра́дным |
аўтастра́днымі |
М. |
аўтастра́дным |
аўтастра́днай |
аўтастра́дным |
аўтастра́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
аўтастэры́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтастэры́льнасць |
Р. |
аўтастэры́льнасці |
Д. |
аўтастэры́льнасці |
В. |
аўтастэры́льнасць |
Т. |
аўтастэры́льнасцю |
М. |
аўтастэры́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.