нару́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нару́чны |
нару́чная |
нару́чнае |
нару́чныя |
| Р. |
нару́чнага |
нару́чнай нару́чнае |
нару́чнага |
нару́чных |
| Д. |
нару́чнаму |
нару́чнай |
нару́чнаму |
нару́чным |
| В. |
нару́чны (неадуш.) нару́чнага (адуш.) |
нару́чную |
нару́чнае |
нару́чныя (неадуш.) нару́чных (адуш.) |
| Т. |
нару́чным |
нару́чнай нару́чнаю |
нару́чным |
нару́чнымі |
| М. |
нару́чным |
нару́чнай |
нару́чным |
нару́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
на́ручы
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
на́ручы |
| Р. |
на́ручаў |
| Д. |
на́ручам |
| В. |
на́ручы |
| Т. |
на́ручамі |
| М. |
на́ручах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Нару́шаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Нару́шаўцы |
| Р. |
Нару́шаўцаў |
| Д. |
Нару́шаўцам |
| В. |
Нару́шаўцы |
| Т. |
Нару́шаўцамі |
| М. |
Нару́шаўцах |
Нарушо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Нарушо́ва |
| Р. |
Нарушо́ва |
| Д. |
Нарушо́ву |
| В. |
Нарушо́ва |
| Т. |
Нарушо́вам |
| М. |
Нарушо́ве |
Нару́шышкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Нару́шышкі |
| Р. |
Нару́шышак Нару́шышкаў |
| Д. |
Нару́шышкам |
| В. |
Нару́шышкі |
| Т. |
Нару́шышкамі |
| М. |
Нару́шышках |
Нарцу́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Нарцу́кі |
| Р. |
Нарцу́каў |
| Д. |
Нарцу́кам |
| В. |
Нарцу́кі |
| Т. |
Нарцу́камі |
| М. |
Нарцу́ках |
Нарцы́зава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Нарцы́зава |
| Р. |
Нарцы́зава |
| Д. |
Нарцы́заву |
| В. |
Нарцы́зава |
| Т. |
Нарцы́завам |
| М. |
Нарцы́заве |
нарцы́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нарцы́с |
нарцы́сы |
| Р. |
нарцы́са |
нарцы́саў |
| Д. |
нарцы́су |
нарцы́сам |
| В. |
нарцы́с |
нарцы́сы |
| Т. |
нарцы́сам |
нарцы́самі |
| М. |
нарцы́се |
нарцы́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарцы́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нарцы́савы |
нарцы́савая |
нарцы́савае |
нарцы́савыя |
| Р. |
нарцы́савага |
нарцы́савай нарцы́савае |
нарцы́савага |
нарцы́савых |
| Д. |
нарцы́саваму |
нарцы́савай |
нарцы́саваму |
нарцы́савым |
| В. |
нарцы́савы (неадуш.) нарцы́савага (адуш.) |
нарцы́савую |
нарцы́савае |
нарцы́савыя (неадуш.) нарцы́савых (адуш.) |
| Т. |
нарцы́савым |
нарцы́савай нарцы́саваю |
нарцы́савым |
нарцы́савымі |
| М. |
нарцы́савым |
нарцы́савай |
нарцы́савым |
нарцы́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарцысі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нарцысі́зм |
| Р. |
нарцысі́зму |
| Д. |
нарцысі́зму |
| В. |
нарцысі́зм |
| Т. |
нарцысі́змам |
| М. |
нарцысі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.