распляска́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распляска́ны |
распляска́ная |
распляска́нае |
распляска́ныя |
| Р. |
распляска́нага |
распляска́най распляска́нае |
распляска́нага |
распляска́ных |
| Д. |
распляска́наму |
распляска́най |
распляска́наму |
распляска́ным |
| В. |
распляска́ны (неадуш.) распляска́нага (адуш.) |
распляска́ную |
распляска́нае |
распляска́ныя (неадуш.) распляска́ных (адуш.) |
| Т. |
распляска́ным |
распляска́най распляска́наю |
распляска́ным |
распляска́нымі |
| М. |
распляска́ным |
распляска́най |
распляска́ным |
распляска́ных |
Кароткая форма: распляска́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
распля́скацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распля́скаюся |
распля́скаемся |
| 2-я ас. |
распля́скаешся |
распля́скаецеся |
| 3-я ас. |
распля́скаецца |
распля́скаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
распля́скаўся |
распля́скаліся |
| ж. |
распля́скалася |
| н. |
распля́скалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распля́скайся |
распля́скайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
распля́скаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распляска́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распляшчу́ся |
распле́шчамся |
| 2-я ас. |
распле́шчашся |
распле́шчацеся |
| 3-я ас. |
распле́шчацца |
распле́шчуцца |
| Прошлы час |
| м. |
распляска́ўся |
распляска́ліся |
| ж. |
распляска́лася |
| н. |
распляска́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распляшчы́ся |
распляшчы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
распляска́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
распляска́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распляшчу́ |
распле́шчам |
| 2-я ас. |
распле́шчаш |
распле́шчаце |
| 3-я ас. |
распле́шча |
распле́шчуць |
| Прошлы час |
| м. |
распляска́ў |
распляска́лі |
| ж. |
распляска́ла |
| н. |
распляска́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
распляска́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расплята́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расплята́нне |
| Р. |
расплята́ння |
| Д. |
расплята́нню |
| В. |
расплята́нне |
| Т. |
расплята́ннем |
| М. |
расплята́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расплята́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплята́юся |
расплята́емся |
| 2-я ас. |
расплята́ешся |
расплята́ецеся |
| 3-я ас. |
расплята́ецца |
расплята́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
расплята́ўся |
расплята́ліся |
| ж. |
расплята́лася |
| н. |
расплята́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплята́йся |
расплята́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расплята́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расплята́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплята́ю |
расплята́ем |
| 2-я ас. |
расплята́еш |
расплята́еце |
| 3-я ас. |
расплята́е |
расплята́юць |
| Прошлы час |
| м. |
расплята́ў |
расплята́лі |
| ж. |
расплята́ла |
| н. |
расплята́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплята́й |
расплята́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расплята́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
распну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распну́ты |
распну́тая |
распну́тае |
распну́тыя |
| Р. |
распну́тага |
распну́тай распну́тае |
распну́тага |
распну́тых |
| Д. |
распну́таму |
распну́тай |
распну́таму |
распну́тым |
| В. |
распну́ты (неадуш.) распну́тага (адуш.) |
распну́тую |
распну́тае |
распну́тыя (неадуш.) распну́тых (адуш.) |
| Т. |
распну́тым |
распну́тай распну́таю |
распну́тым |
распну́тымі |
| М. |
распну́тым |
распну́тай |
распну́тым |
распну́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
распо́вед
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
распо́вед |
распо́веды |
| Р. |
распо́веду |
распо́ведаў |
| Д. |
распо́веду |
распо́ведам |
| В. |
распо́вед |
распо́веды |
| Т. |
распо́ведам |
распо́ведамі |
| М. |
распо́ведзе |
распо́ведах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.