спанталы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спанталы́чаны |
спанталы́чаная |
спанталы́чанае |
спанталы́чаныя |
Р. |
спанталы́чанага |
спанталы́чанай спанталы́чанае |
спанталы́чанага |
спанталы́чаных |
Д. |
спанталы́чанаму |
спанталы́чанай |
спанталы́чанаму |
спанталы́чаным |
В. |
спанталы́чаны (неадуш.) спанталы́чанага (адуш.) |
спанталы́чаную |
спанталы́чанае |
спанталы́чаныя (неадуш.) спанталы́чаных (адуш.) |
Т. |
спанталы́чаным |
спанталы́чанай спанталы́чанаю |
спанталы́чаным |
спанталы́чанымі |
М. |
спанталы́чаным |
спанталы́чанай |
спанталы́чаным |
спанталы́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
спанталы́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спанталы́чуся |
спанталы́чымся |
2-я ас. |
спанталы́чышся |
спанталы́чыцеся |
3-я ас. |
спанталы́чыцца |
спанталы́чацца |
Прошлы час |
м. |
спанталы́чыўся |
спанталы́чыліся |
ж. |
спанталы́чылася |
н. |
спанталы́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спанталы́чся |
спанталы́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спанталы́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
спанталы́чыць
‘збіць каго-небудзь з толку’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спанталы́чу |
спанталы́чым |
2-я ас. |
спанталы́чыш |
спанталы́чыце |
3-я ас. |
спанталы́чыць |
спанталы́чаць |
Прошлы час |
м. |
спанталы́чыў |
спанталы́чылі |
ж. |
спанталы́чыла |
н. |
спанталы́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спанталы́ч |
спанталы́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спанталы́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спанта́нна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
спанта́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
спанта́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спанта́ннасць |
Р. |
спанта́ннасці |
Д. |
спанта́ннасці |
В. |
спанта́ннасць |
Т. |
спанта́ннасцю |
М. |
спанта́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спанта́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спанта́нны |
спанта́нная |
спанта́ннае |
спанта́нныя |
Р. |
спанта́ннага |
спанта́ннай спанта́ннае |
спанта́ннага |
спанта́нных |
Д. |
спанта́ннаму |
спанта́ннай |
спанта́ннаму |
спанта́нным |
В. |
спанта́нны (неадуш.) спанта́ннага (адуш.) |
спанта́нную |
спанта́ннае |
спанта́нныя (неадуш.) спанта́нных (адуш.) |
Т. |
спанта́нным |
спанта́ннай спанта́ннаю |
спанта́нным |
спанта́ннымі |
М. |
спанта́нным |
спанта́ннай |
спанта́нным |
спанта́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спанука́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спанука́ю |
спанука́ем |
2-я ас. |
спанука́еш |
спанука́еце |
3-я ас. |
спанука́е |
спанука́юць |
Прошлы час |
м. |
спанука́ў |
спанука́лі |
ж. |
спанука́ла |
н. |
спанука́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спанука́й |
спанука́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спанука́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спану́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спану́ру |
спану́рым |
2-я ас. |
спану́рыш |
спану́рыце |
3-я ас. |
спану́рыць |
спану́раць |
Прошлы час |
м. |
спану́рыў |
спану́рылі |
ж. |
спану́рыла |
н. |
спану́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спану́р |
спану́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спану́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спаняве́ранасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спаняве́ранасць |
Р. |
спаняве́ранасці |
Д. |
спаняве́ранасці |
В. |
спаняве́ранасць |
Т. |
спаняве́ранасцю |
М. |
спаняве́ранасці |
Крыніцы:
piskunou2012.