спанталы́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спанталы́чуся спанталы́чымся
2-я ас. спанталы́чышся спанталы́чыцеся
3-я ас. спанталы́чыцца спанталы́чацца
Прошлы час
м. спанталы́чыўся спанталы́чыліся
ж. спанталы́чылася
н. спанталы́чылася
Загадны лад
2-я ас. спанталы́чся спанталы́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спанталы́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)