біялюмінесцэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біялюмінесцэ́нцыя |
Р. |
біялюмінесцэ́нцыі |
Д. |
біялюмінесцэ́нцыі |
В. |
біялюмінесцэ́нцыю |
Т. |
біялюмінесцэ́нцыяй біялюмінесцэ́нцыяю |
М. |
біялюмінесцэ́нцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біямагнеты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
біямагнеты́зм |
Р. |
біямагнеты́зму |
Д. |
біямагнеты́зму |
В. |
біямагнеты́зм |
Т. |
біямагнеты́змам |
М. |
біямагнеты́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біямагнеты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
біямагнеты́чны |
біямагнеты́чная |
біямагнеты́чнае |
біямагнеты́чныя |
Р. |
біямагнеты́чнага |
біямагнеты́чнай біямагнеты́чнае |
біямагнеты́чнага |
біямагнеты́чных |
Д. |
біямагнеты́чнаму |
біямагнеты́чнай |
біямагнеты́чнаму |
біямагнеты́чным |
В. |
біямагнеты́чны (неадуш.) біямагнеты́чнага (адуш.) |
біямагнеты́чную |
біямагнеты́чнае |
біямагнеты́чныя (неадуш.) біямагнеты́чных (адуш.) |
Т. |
біямагнеты́чным |
біямагнеты́чнай біямагнеты́чнаю |
біямагнеты́чным |
біямагнеты́чнымі |
М. |
біямагнеты́чным |
біямагнеты́чнай |
біямагнеты́чным |
біямагнеты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
біямале́кула
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біямале́кула |
біямале́кулы |
Р. |
біямале́кулы |
біямале́кул |
Д. |
біямале́куле |
біямале́кулам |
В. |
біямале́кулу |
біямале́кулы |
Т. |
біямале́кулай біямале́кулаю |
біямале́куламі |
М. |
біямале́куле |
біямале́кулах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяманіто́рынг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
біяманіто́рынг |
Р. |
біяманіто́рынгу |
Д. |
біяманіто́рынгу |
В. |
біяманіто́рынг |
Т. |
біяманіто́рынгам |
М. |
біяманіто́рынгу |
Крыніцы:
sbm2012.
біяма́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біяма́са |
Р. |
біяма́сы |
Д. |
біяма́се |
В. |
біяма́су |
Т. |
біяма́сай біяма́саю |
М. |
біяма́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
біяматэрыя́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біяматэрыя́л |
біяматэрыя́лы |
Р. |
біяматэрыя́лу |
біяматэрыя́лаў |
Д. |
біяматэрыя́лу |
біяматэрыя́лам |
В. |
біяматэрыя́л |
біяматэрыя́лы |
Т. |
біяматэрыя́лам |
біяматэрыя́ламі |
М. |
біяматэрыя́ле |
біяматэрыя́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біямедыцы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біямедыцы́на |
Р. |
біямедыцы́ны |
Д. |
біямедыцы́не |
В. |
біямедыцы́ну |
Т. |
біямедыцы́най біямедыцы́наю |
М. |
біямедыцы́не |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
біямедыцы́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
біямедыцы́нскі |
біямедыцы́нская |
біямедыцы́нскае |
біямедыцы́нскія |
Р. |
біямедыцы́нскага |
біямедыцы́нскай біямедыцы́нскае |
біямедыцы́нскага |
біямедыцы́нскіх |
Д. |
біямедыцы́нскаму |
біямедыцы́нскай |
біямедыцы́нскаму |
біямедыцы́нскім |
В. |
біямедыцы́нскі (неадуш.) біямедыцы́нскага (адуш.) |
біямедыцы́нскую |
біямедыцы́нскае |
біямедыцы́нскія (неадуш.) біямедыцы́нскіх (адуш.) |
Т. |
біямедыцы́нскім |
біямедыцы́нскай біямедыцы́нскаю |
біямедыцы́нскім |
біямедыцы́нскімі |
М. |
біямедыцы́нскім |
біямедыцы́нскай |
біямедыцы́нскім |
біямедыцы́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.