біямагнеты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біямагнеты́зм | |
біямагнеты́зму | |
біямагнеты́зму | |
біямагнеты́зм | |
біямагнеты́змам | |
біямагнеты́зме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)