узгіна́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узгіна́ю |
узгіна́ем |
2-я ас. |
узгіна́еш |
узгіна́еце |
3-я ас. |
узгіна́е |
узгіна́юць |
Прошлы час |
м. |
узгіна́ў |
узгіна́лі |
ж. |
узгіна́ла |
н. |
узгіна́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узгіна́й |
узгіна́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узгіна́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узгла́бацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узгла́баюся |
узгла́баемся |
2-я ас. |
узгла́баешся |
узгла́баецеся |
3-я ас. |
узгла́баецца |
узгла́баюцца |
Прошлы час |
м. |
узгла́баўся |
узгла́баліся |
ж. |
узгла́балася |
н. |
узгла́балася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узгла́байся |
узгла́байцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узгла́баўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узгляну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узгляну́ся |
узглянё́мся |
2-я ас. |
узгляне́шся |
узгленяце́ся |
3-я ас. |
узгляне́цца |
узгляну́цца |
Прошлы час |
м. |
узгляну́ўся |
узгляну́ліся |
ж. |
узгляну́лася |
н. |
узгляну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узгляні́ся |
узгляні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узгляну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узгно́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узгно́ены |
узгно́еная |
узгно́енае |
узгно́еныя |
Р. |
узгно́енага |
узгно́енай узгно́енае |
узгно́енага |
узгно́еных |
Д. |
узгно́енаму |
узгно́енай |
узгно́енаму |
узгно́еным |
В. |
узгно́ены (неадуш.) узгно́енага (адуш.) |
узгно́еную |
узгно́енае |
узгно́еныя (неадуш.) узгно́еных (адуш.) |
Т. |
узгно́еным |
узгно́енай узгно́енаю |
узгно́еным |
узгно́енымі |
М. |
узгно́еным |
узгно́енай |
узгно́еным |
узгно́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
узгно́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узгно́йванне |
Р. |
узгно́йвання |
Д. |
узгно́йванню |
В. |
узгно́йванне |
Т. |
узгно́йваннем |
М. |
узгно́йванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
узгно́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узгно́йваю |
узгно́йваем |
2-я ас. |
узгно́йваеш |
узгно́йваеце |
3-я ас. |
узгно́йвае |
узгно́йваюць |
Прошлы час |
м. |
узгно́йваў |
узгно́йвалі |
ж. |
узгно́йвала |
н. |
узгно́йвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
узгно́йвай |
узгно́йвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узгно́йваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узго́днена
прыслоўе, утворана ад дзеяслова
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
узго́днена |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
узго́дненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
узго́дненасць |
Р. |
узго́дненасці |
Д. |
узго́дненасці |
В. |
узго́дненасць |
Т. |
узго́дненасцю |
М. |
узго́дненасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узго́днены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узго́днены |
узго́дненая |
узго́дненае |
узго́дненыя |
Р. |
узго́дненага |
узго́дненай узго́дненае |
узго́дненага |
узго́дненых |
Д. |
узго́дненаму |
узго́дненай |
узго́дненаму |
узго́дненым |
В. |
узго́днены (неадуш.) узго́дненага (адуш.) |
узго́дненую |
узго́дненае |
узго́дненыя (неадуш.) узго́дненых (адуш.) |
Т. |
узго́дненым |
узго́дненай узго́дненаю |
узго́дненым |
узго́дненымі |
М. |
узго́дненым |
узго́дненай |
узго́дненым |
узго́дненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.