узбіва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
узбіва́льнік |
узбіва́льнікі |
Р. |
узбіва́льніка |
узбіва́льнікаў |
Д. |
узбіва́льніку |
узбіва́льнікам |
В. |
узбіва́льнік |
узбіва́льнікі |
Т. |
узбіва́льнікам |
узбіва́льнікамі |
М. |
узбіва́льніку |
узбіва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узбіва́нне |
Р. |
узбіва́ння |
Д. |
узбіва́нню |
В. |
узбіва́нне |
Т. |
узбіва́ннем |
М. |
узбіва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбіва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узбіва́юся |
узбіва́емся |
2-я ас. |
узбіва́ешся |
узбіва́ецеся |
3-я ас. |
узбіва́ецца |
узбіва́юцца |
Прошлы час |
м. |
узбіва́ўся |
узбіва́ліся |
ж. |
узбіва́лася |
н. |
узбіва́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узбіва́йся |
узбіва́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узбіва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узбіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узбіва́ю |
узбіва́ем |
2-я ас. |
узбіва́еш |
узбіва́еце |
3-я ас. |
узбіва́е |
узбіва́юць |
Прошлы час |
м. |
узбіва́ў |
узбіва́лі |
ж. |
узбіва́ла |
н. |
узбіва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узбіва́й |
узбіва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узбіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узбіра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узбіра́юся |
узбіра́емся |
2-я ас. |
узбіра́ешся |
узбіра́ецеся |
3-я ас. |
узбіра́ецца |
узбіра́юцца |
Прошлы час |
м. |
узбіра́ўся |
узбіра́ліся |
ж. |
узбіра́лася |
н. |
узбіра́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узбіра́йся |
узбіра́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узбіра́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узбі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узбі́ты |
узбі́тая |
узбі́тае |
узбі́тыя |
Р. |
узбі́тага |
узбі́тай узбі́тае |
узбі́тага |
узбі́тых |
Д. |
узбі́таму |
узбі́тай |
узбі́таму |
узбі́тым |
В. |
узбі́ты (неадуш.) узбі́тага (адуш.) |
узбі́тую |
узбі́тае |
узбі́тыя (неадуш.) узбі́тых (адуш.) |
Т. |
узбі́тым |
узбі́тай узбі́таю |
узбі́тым |
узбі́тымі |
М. |
узбі́тым |
узбі́тай |
узбі́тым |
узбі́тых |
Кароткая форма: узбі́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узаб’ю́ся |
узаб’ё́мся |
2-я ас. |
узаб’е́шся |
узаб’яце́ся |
3-я ас. |
узаб’е́цца |
узаб’ю́цца |
Прошлы час |
м. |
узбі́ўся |
узбі́ліся |
ж. |
узбі́лася |
н. |
узбі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узбі́ся |
узбі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узбі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узбі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узаб’ю́ |
узаб’ё́м |
2-я ас. |
узаб’е́ш |
узаб’яце́ |
3-я ас. |
узаб’е́ |
узаб’ю́ць |
Прошлы час |
м. |
узбі́ў |
узбі́лі |
ж. |
узбі́ла |
н. |
узбі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узбі́ |
узбі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узбі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.