Тытыка́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Тытыка́ка | |
Тытыка́кі | |
Тытыка́цы | |
Тытыка́ку | |
Тытыка́кай Тытыка́каю |
|
Тытыка́цы |
Тытыка́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Тытыка́ка | |
Тытыка́кі | |
Тытыка́цы | |
Тытыка́ку | |
Тытыка́кай Тытыка́каю |
|
Тытыка́цы |
тытыка́кскі
прыметнік, адносны
тытыка́кскі | тытыка́кская | тытыка́кскае | тытыка́кскія | |
тытыка́кскага | тытыка́кскай тытыка́кскае |
тытыка́кскага | тытыка́кскіх | |
тытыка́кскаму | тытыка́кскай | тытыка́кскаму | тытыка́кскім | |
тытыка́кскі ( тытыка́кскага ( |
тытыка́кскую | тытыка́кскае | тытыка́кскія ( тытыка́кскіх ( |
|
тытыка́кскім | тытыка́кскай тытыка́кскаю |
тытыка́кскім | тытыка́кскімі | |
тытыка́кскім | тытыка́кскай | тытыка́кскім | тытыка́кскіх |
Крыніцы:
тытэ́стар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тытэ́стар | тытэ́стары | |
тытэ́стара | тытэ́стараў | |
тытэ́стару | тытэ́старам | |
тытэ́стара | тытэ́стараў | |
тытэ́старам | тытэ́старамі | |
тытэ́стару | тытэ́старах |
Крыніцы: