Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Тытыка́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тытыка́ка
Р. Тытыка́кі
Д. Тытыка́цы
В. Тытыка́ку
Т. Тытыка́кай
Тытыка́каю
М. Тытыка́цы

тытыка́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тытыка́кскі тытыка́кская тытыка́кскае тытыка́кскія
Р. тытыка́кскага тытыка́кскай
тытыка́кскае
тытыка́кскага тытыка́кскіх
Д. тытыка́кскаму тытыка́кскай тытыка́кскаму тытыка́кскім
В. тытыка́кскі (неадуш.)
тытыка́кскага (адуш.)
тытыка́кскую тытыка́кскае тытыка́кскія (неадуш.)
тытыка́кскіх (адуш.)
Т. тытыка́кскім тытыка́кскай
тытыка́кскаю
тытыка́кскім тытыка́кскімі
М. тытыка́кскім тытыка́кскай тытыка́кскім тытыка́кскіх

Крыніцы: piskunou2012.

тытэ́стар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тытэ́стар тытэ́стары
Р. тытэ́стара тытэ́стараў
Д. тытэ́стару тытэ́старам
В. тытэ́стара тытэ́стараў
Т. тытэ́старам тытэ́старамі
М. тытэ́стару тытэ́старах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.