спрагназава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрагназава́ны спрагназі́раваны |
спрагназава́ная спрагназі́раваная |
спрагназава́нае спрагназі́раванае |
спрагназава́ныя спрагназі́раваныя |
Р. |
спрагназава́нага спрагназі́раванага |
спрагназава́най спрагназава́нае спрагназі́раванай спрагназі́раванае |
спрагназава́нага спрагназі́раванага |
спрагназава́ных спрагназі́раваных |
Д. |
спрагназава́наму спрагназі́раванаму |
спрагназава́най спрагназі́раванай |
спрагназава́наму спрагназі́раванаму |
спрагназава́ным спрагназі́раваным |
В. |
спрагназі́раваны спрагназі́раванага спрагназава́ны (неадуш.) спрагназава́нага (адуш.) |
спрагназава́ную спрагназі́раваную |
спрагназава́нае спрагназі́раванае |
спрагназі́раваныя спрагназі́раваных спрагназава́ныя (неадуш.) спрагназава́ных (адуш.) |
Т. |
спрагназава́ным спрагназі́раваным |
спрагназава́най спрагназава́наю спрагназі́раванай спрагназі́раванаю |
спрагназава́ным спрагназі́раваным |
спрагназава́нымі спрагназі́раванымі |
М. |
спрагназава́ным спрагназі́раваным |
спрагназава́най спрагназі́раванай |
спрагназава́ным спрагназі́раваным |
спрагназава́ных спрагназі́раваных |
Кароткая форма: спрагназава́на
спрагназі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
спрагназава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрагназу́ю |
спрагназу́ем |
2-я ас. |
спрагназу́еш |
спрагназу́еце |
3-я ас. |
спрагназу́е |
спрагназу́юць |
Прошлы час |
м. |
спрагназава́ў |
спрагназава́лі |
ж. |
спрагназава́ла |
н. |
спрагназава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрагназу́й |
спрагназу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спрагназава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
спра́гнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спра́гнены |
спра́гненая |
спра́гненае |
спра́гненыя |
Р. |
спра́гненага |
спра́гненай спра́гненае |
спра́гненага |
спра́гненых |
Д. |
спра́гненаму |
спра́гненай |
спра́гненаму |
спра́гненым |
В. |
спра́гнены (неадуш.) спра́гненага (адуш.) |
спра́гненую |
спра́гненае |
спра́гненыя (неадуш.) спра́гненых (адуш.) |
Т. |
спра́гненым |
спра́гненай спра́гненаю |
спра́гненым |
спра́гненымі |
М. |
спра́гненым |
спра́гненай |
спра́гненым |
спра́гненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрадава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрадаю́ |
спрадаё́м |
2-я ас. |
спрадае́ш |
спрадаяце́ |
3-я ас. |
спрадае́ |
спрадаю́ць |
Прошлы час |
м. |
спрадава́ў |
спрадава́лі |
ж. |
спрадава́ла |
н. |
спрадава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрадава́й |
спрадава́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спрадаючы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спрада́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрада́дзены |
спрада́дзеная |
спрада́дзенае |
спрада́дзеныя |
Р. |
спрада́дзенага |
спрада́дзенай спрада́дзенае |
спрада́дзенага |
спрада́дзеных |
Д. |
спрада́дзенаму |
спрада́дзенай |
спрада́дзенаму |
спрада́дзеным |
В. |
спрада́дзены (неадуш.) спрада́дзенага (адуш.) |
спрада́дзеную |
спрада́дзенае |
спрада́дзеныя (неадуш.) спрада́дзеных (адуш.) |
Т. |
спрада́дзеным |
спрада́дзенай спрада́дзенаю |
спрада́дзеным |
спрада́дзенымі |
М. |
спрада́дзеным |
спрада́дзенай |
спрада́дзеным |
спрада́дзеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
спрада́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрада́дзены |
спрада́дзеная |
спрада́дзенае |
спрада́дзеныя |
Р. |
спрада́дзенага |
спрада́дзенай спрада́дзенае |
спрада́дзенага |
спрада́дзеных |
Д. |
спрада́дзенаму |
спрада́дзенай |
спрада́дзенаму |
спрада́дзеным |
В. |
спрада́дзены (неадуш.) спрада́дзенага (адуш.) |
спрада́дзеную |
спрада́дзенае |
спрада́дзеныя (неадуш.) спрада́дзеных (адуш.) |
Т. |
спрада́дзеным |
спрада́дзенай спрада́дзенаю |
спрада́дзеным |
спрада́дзенымі |
М. |
спрада́дзеным |
спрада́дзенай |
спрада́дзеным |
спрада́дзеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.