спрагназава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрагназава́ны
спрагназі́раваны
спрагназава́ная
спрагназі́раваная
спрагназава́нае
спрагназі́раванае
спрагназава́ныя
спрагназі́раваныя
Р. спрагназава́нага
спрагназі́раванага
спрагназава́най
спрагназава́нае
спрагназі́раванай
спрагназі́раванае
спрагназава́нага
спрагназі́раванага
спрагназава́ных
спрагназі́раваных
Д. спрагназава́наму
спрагназі́раванаму
спрагназава́най
спрагназі́раванай
спрагназава́наму
спрагназі́раванаму
спрагназава́ным
спрагназі́раваным
В. спрагназі́раваны
спрагназі́раванага
спрагназава́ны (неадуш.)
спрагназава́нага (адуш.)
спрагназава́ную
спрагназі́раваную
спрагназава́нае
спрагназі́раванае
спрагназі́раваныя
спрагназі́раваных
спрагназава́ныя (неадуш.)
спрагназава́ных (адуш.)
Т. спрагназава́ным
спрагназі́раваным
спрагназава́най
спрагназава́наю
спрагназі́раванай
спрагназі́раванаю
спрагназава́ным
спрагназі́раваным
спрагназава́нымі
спрагназі́раванымі
М. спрагназава́ным
спрагназі́раваным
спрагназава́най
спрагназі́раванай
спрагназава́ным
спрагназі́раваным
спрагназава́ных
спрагназі́раваных

Кароткая форма: спрагназава́на
спрагназі́равана
.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)