спрагназава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрагназу́ю спрагназу́ем
2-я ас. спрагназу́еш спрагназу́еце
3-я ас. спрагназу́е спрагназу́юць
Прошлы час
м. спрагназава́ў спрагназава́лі
ж. спрагназава́ла
н. спрагназава́ла
Загадны лад
2-я ас. спрагназу́й спрагназу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спрагназава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)