скавытну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скавытну́ |
скавытнё́м |
| 2-я ас. |
скавытне́ш |
скавытняце́ |
| 3-я ас. |
скавытне́ |
скавытну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
скавытну́ў |
скавытну́лі |
| ж. |
скавытну́ла |
| н. |
скавытну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скавытні́ |
скавытні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
скавытну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скавыту́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скавыту́н |
скавытуны́ |
| Р. |
скавытуна́ |
скавытуно́ў |
| Д. |
скавытуну́ |
скавытуна́м |
| В. |
скавытуна́ |
скавытуно́ў |
| Т. |
скавытуно́м |
скавытуна́мі |
| М. |
скавытуне́ |
скавытуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скавыту́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скавыту́ха |
скавыту́хі |
| Р. |
скавыту́хі |
скавыту́х |
| Д. |
скавыту́се |
скавыту́хам |
| В. |
скавыту́ху |
скавыту́х |
| Т. |
скавыту́хай скавыту́хаю |
скавыту́хамі |
| М. |
скавыту́се |
скавыту́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скавы́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скавы́ш |
| Р. |
скавышу́ |
| Д. |
скавышу́ |
| В. |
скавы́ш |
| Т. |
скавышо́м |
| М. |
скавышы́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Скавы́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Скавы́шкі |
| Р. |
Скавы́шак Скавы́шкаў |
| Д. |
Скавы́шкам |
| В. |
Скавы́шкі |
| Т. |
Скавы́шкамі |
| М. |
Скавы́шках |
скагата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скагата́нне |
| Р. |
скагата́ння |
| Д. |
скагата́нню |
| В. |
скагата́нне |
| Т. |
скагата́ннем |
| М. |
скагата́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
скагата́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скагачу́ |
скаго́чам |
| 2-я ас. |
скаго́чаш |
скаго́чаце |
| 3-я ас. |
скаго́ча |
скаго́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
скагата́ў |
скагата́лі |
| ж. |
скагата́ла |
| н. |
скагата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скагачы́ |
скагачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скаго́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
скаго́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скаго́ленне |
скаго́ленні |
| Р. |
скаго́лення |
скаго́ленняў |
| Д. |
скаго́ленню |
скаго́ленням |
| В. |
скаго́ленне |
скаго́ленні |
| Т. |
скаго́леннем |
скаго́леннямі |
| М. |
скаго́ленні |
скаго́леннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
скаго́ліць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скаго́лю |
скаго́лім |
| 2-я ас. |
скаго́ліш |
скаго́ліце |
| 3-я ас. |
скаго́ліць |
скаго́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
скаго́ліў |
скаго́лілі |
| ж. |
скаго́ліла |
| н. |
скаго́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скаго́ль |
скаго́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скаго́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.