скавытну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скавытну́ скавытнё́м
2-я ас. скавытне́ш скавытняце́
3-я ас. скавытне́ скавытну́ць
Прошлы час
м. скавытну́ў скавытну́лі
ж. скавытну́ла
н. скавытну́ла
Загадны лад
2-я ас. скавытні́ скавытні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час скавытну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)