скавыту́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скавыту́н | скавытуны́ | |
| скавытуна́ | скавытуно́ў | |
| скавытуну́ | скавытуна́м | |
| скавытуна́ | скавытуно́ў | |
| скавытуно́м | скавытуна́мі | |
| скавытуне́ | скавытуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)