пясча́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пясча́нік |
пясча́нікі |
Р. |
пясча́ніку |
пясча́нікаў |
Д. |
пясча́ніку |
пясча́нікам |
В. |
пясча́нік |
пясча́нікі |
Т. |
пясча́нікам |
пясча́нікамі |
М. |
пясча́ніку |
пясча́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пясча́нікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пясча́нікавы |
пясча́нікавая |
пясча́нікавае |
пясча́нікавыя |
Р. |
пясча́нікавага |
пясча́нікавай пясча́нікавае |
пясча́нікавага |
пясча́нікавых |
Д. |
пясча́нікаваму |
пясча́нікавай |
пясча́нікаваму |
пясча́нікавым |
В. |
пясча́нікавы (неадуш.) пясча́нікавага (адуш.) |
пясча́нікавую |
пясча́нікавае |
пясча́нікавыя (неадуш.) пясча́нікавых (адуш.) |
Т. |
пясча́нікавым |
пясча́нікавай пясча́нікаваю |
пясча́нікавым |
пясча́нікавымі |
М. |
пясча́нікавым |
пясча́нікавай |
пясча́нікавым |
пясча́нікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Пясча́нікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пясча́нікі |
Р. |
Пясча́нікаў |
Д. |
Пясча́нікам |
В. |
Пясча́нікі |
Т. |
Пясча́нікамі |
М. |
Пясча́ніках |
пясча́нка
‘грызун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пясча́нка |
пясча́нкі |
Р. |
пясча́нкі |
пясча́нак |
Д. |
пясча́нцы |
пясча́нкам |
В. |
пясча́нку |
пясча́нак |
Т. |
пясча́нкай пясча́нкаю |
пясча́нкамі |
М. |
пясча́нцы |
пясча́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
пясча́нка
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пясча́нка |
пясча́нкі |
Р. |
пясча́нкі |
пясча́нак |
Д. |
пясча́нцы |
пясча́нкам |
В. |
пясча́нку |
пясча́нкі |
Т. |
пясча́нкай пясча́нкаю |
пясча́нкамі |
М. |
пясча́нцы |
пясча́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.