Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
аеёіоуыьэюя

плюсава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. плюсу́ецца плюсу́юцца
Прошлы час
м. плюсава́ўся плюсава́ліся
ж. плюсава́лася
н. плюсава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

плюсава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плюсу́ю плюсу́ем
2-я ас. плюсу́еш плюсу́еце
3-я ас. плюсу́е плюсу́юць
Прошлы час
м. плюсава́ў плюсава́лі
ж. плюсава́ла
н. плюсава́ла
Загадны лад
2-я ас. плюсу́й плюсу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час плюсу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

плю́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плю́савы плю́савая плю́савае плю́савыя
Р. плю́савага плю́савай
плю́савае		 плю́савага плю́савых
Д. плю́саваму плю́савай плю́саваму плю́савым
В. плю́савы (неадуш.)
плю́савага (адуш.)		 плю́савую плю́савае плю́савыя (неадуш.)
плю́савых (адуш.)
Т. плю́савым плю́савай
плю́саваю		 плю́савым плю́савымі
М. плю́савым плю́савай плю́савым плю́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

плю́ск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плю́ск
Р. плю́ску
Д. плю́ску
В. плю́ск
Т. плю́скам
М. плю́ску

Крыніцы: piskunou2012.

плю́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. плю́ска плю́скі
Р. плю́скі плю́сак
Д. плю́сцы плю́скам
В. плю́ску плю́скі
Т. плю́скай
плю́скаю		 плю́скамі
М. плю́сцы плю́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

плюска́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плюска́вы плюска́вая плюска́вае плюска́выя
Р. плюска́вага плюска́вай
плюска́вае		 плюска́вага плюска́вых
Д. плюска́ваму плюска́вай плюска́ваму плюска́вым
В. плюска́вы (неадуш.)
плюска́вага (адуш.)		 плюска́вую плюска́вае плюска́выя (неадуш.)
плюска́вых (адуш.)
Т. плюска́вым плюска́вай
плюска́ваю		 плюска́вым плюска́вымі
М. плюска́вым плюска́вай плюска́вым плюска́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Плюска́лаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Плюска́лаўцы
Р. Плюска́лаўцаў
Д. Плюска́лаўцам
В. Плюска́лаўцы
Т. Плюска́лаўцамі
М. Плюска́лаўцах

плю́сканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. плю́сканне
Р. плю́скання
Д. плю́сканню
В. плю́сканне
Т. плю́сканнем
М. плю́сканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

плюскано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плюскано́сны плюскано́сная плюскано́снае плюскано́сныя
Р. плюскано́снага плюскано́снай
плюскано́снае		 плюскано́снага плюскано́сных
Д. плюскано́снаму плюскано́снай плюскано́снаму плюскано́сным
В. плюскано́сны (неадуш.)
плюскано́снага (адуш.)		 плюскано́сную плюскано́снае плюскано́сныя (неадуш.)
плюскано́сных (адуш.)
Т. плюскано́сным плюскано́снай
плюскано́снаю		 плюскано́сным плюскано́снымі
М. плюскано́сным плюскано́снай плюскано́сным плюскано́сных

Крыніцы: piskunou2012.

плюскано́сныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. плюскано́сныя
Р. плюскано́сных
Д. плюскано́сным
В. плюскано́сныя
Т. плюскано́снымі
М. плюскано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.