неўзае́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
неўзае́мна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўзае́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўзае́мнасць |
Р. |
неўзае́мнасці |
Д. |
неўзае́мнасці |
В. |
неўзае́мнасць |
Т. |
неўзае́мнасцю |
М. |
неўзае́мнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўзаме́ткі
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
неўзаме́ткі |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
неўзаме́тку
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
неўзаме́тку |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўзара́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўзара́ны |
неўзара́ная |
неўзара́нае |
неўзара́ныя |
Р. |
неўзара́нага |
неўзара́най неўзара́нае |
неўзара́нага |
неўзара́ных |
Д. |
неўзара́наму |
неўзара́най |
неўзара́наму |
неўзара́ным |
В. |
неўзара́ны (неадуш.) неўзара́нага (адуш.) |
неўзара́ную |
неўзара́нае |
неўзара́ныя (неадуш.) неўзара́ных (адуш.) |
Т. |
неўзара́ным |
неўзара́най неўзара́наю |
неўзара́ным |
неўзара́нымі |
М. |
неўзара́ным |
неўзара́най |
неўзара́ным |
неўзара́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неўзара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўзара́ны |
неўзара́ная |
неўзара́нае |
неўзара́ныя |
Р. |
неўзара́нага |
неўзара́най неўзара́нае |
неўзара́нага |
неўзара́ных |
Д. |
неўзара́наму |
неўзара́най |
неўзара́наму |
неўзара́ным |
В. |
неўзара́ны (неадуш.) неўзара́нага (адуш.) |
неўзара́ную |
неўзара́нае |
неўзара́ныя (неадуш.) неўзара́ных (адуш.) |
Т. |
неўзара́ным |
неўзара́най неўзара́наю |
неўзара́ным |
неўзара́нымі |
М. |
неўзара́ным |
неўзара́най |
неўзара́ным |
неўзара́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.