неўзае́мны
прыметнік, адносны
неўзае́мны | неўзае́мная | неўзае́мнае | неўзае́мныя | |
неўзае́мнага | неўзае́мнай неўзае́мнае |
неўзае́мнага | неўзае́мных | |
неўзае́мнаму | неўзае́мнай | неўзае́мнаму | неўзае́мным | |
неўзае́мны ( неўзае́мнага ( |
неўзае́мную | неўзае́мнае | неўзае́мныя ( неўзае́мных ( |
|
неўзае́мным | неўзае́мнай неўзае́мнаю |
неўзае́мным | неўзае́мнымі | |
неўзае́мным | неўзае́мнай | неўзае́мным | неўзае́мных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)