механі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
механі́чны |
механі́чная |
механі́чнае |
механі́чныя |
Р. |
механі́чнага |
механі́чнай механі́чнае |
механі́чнага |
механі́чных |
Д. |
механі́чнаму |
механі́чнай |
механі́чнаму |
механі́чным |
В. |
механі́чны (неадуш.) механі́чнага (адуш.) |
механі́чную |
механі́чнае |
механі́чныя (неадуш.) механі́чных (адуш.) |
Т. |
механі́чным |
механі́чнай механі́чнаю |
механі́чным |
механі́чнымі |
М. |
механі́чным |
механі́чнай |
механі́чным |
механі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мехападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мехападо́бны |
мехападо́бная |
мехападо́бнае |
мехападо́бныя |
Р. |
мехападо́бнага |
мехападо́бнай мехападо́бнае |
мехападо́бнага |
мехападо́бных |
Д. |
мехападо́бнаму |
мехападо́бнай |
мехападо́бнаму |
мехападо́бным |
В. |
мехападо́бны (неадуш.) мехападо́бнага (адуш.) |
мехападо́бную |
мехападо́бнае |
мехападо́бныя (неадуш.) мехападо́бных (адуш.) |
Т. |
мехападо́бным |
мехападо́бнай мехападо́бнаю |
мехападо́бным |
мехападо́бнымі |
М. |
мехападо́бным |
мехападо́бнай |
мехападо́бным |
мехападо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мехатра́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мехатра́д |
мехатра́ды |
Р. |
мехатра́да |
мехатра́даў |
Д. |
мехатра́ду |
мехатра́дам |
В. |
мехатра́д |
мехатра́ды |
Т. |
мехатра́дам |
мехатра́дамі |
М. |
мехатра́дзе |
мехатра́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Ме́хаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ме́хаўка |
Р. |
Ме́хаўкі |
Д. |
Ме́хаўцы |
В. |
Ме́хаўку |
Т. |
Ме́хаўкай Ме́хаўкаю |
М. |
Ме́хаўцы |
Ме́хаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ме́хаўшчына |
Р. |
Ме́хаўшчыны |
Д. |
Ме́хаўшчыне |
В. |
Ме́хаўшчыну |
Т. |
Ме́хаўшчынай Ме́хаўшчынаю |
М. |
Ме́хаўшчыне |
Ме́хіка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
Ме́хіка |
Р. |
Ме́хіка |
Д. |
Ме́хіка |
В. |
Ме́хіка |
Т. |
Ме́хіка |
М. |
Ме́хіка |
мехкало́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мехкало́на |
мехкало́ны |
Р. |
мехкало́ны |
мехкало́н |
Д. |
мехкало́не |
мехкало́нам |
В. |
мехкало́ну |
мехкало́ны |
Т. |
мехкало́най мехкало́наю |
мехкало́намі |
М. |
мехкало́не |
мехкало́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
мехкало́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мехкало́на |
мехкало́ны |
Р. |
мехкало́ны |
мехкало́н |
Д. |
мехкало́не |
мехкало́нам |
В. |
мехкало́ну |
мехкало́ны |
Т. |
мехкало́най мехкало́наю |
мехкало́намі |
М. |
мехкало́не |
мехкало́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.