мехкало́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мехкало́на | мехкало́ны | |
| мехкало́ны | мехкало́н | |
| мехкало́не | мехкало́нам | |
| мехкало́ну | мехкало́ны | |
| мехкало́най мехкало́наю |
мехкало́намі | |
| мехкало́не | мехкало́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)