звіру́тнік
‘вёрткі, спрытны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
звіру́тнік |
звіру́тнікі |
Р. |
звіру́тніка |
звіру́тнікаў |
Д. |
звіру́тніку |
звіру́тнікам |
В. |
звіру́тніка |
звіру́тнікаў |
Т. |
звіру́тнікам |
звіру́тнікамі |
М. |
звіру́тніку |
звіру́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
звіса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
звіса́нне |
Р. |
звіса́ння |
Д. |
звіса́нню |
В. |
звіса́нне |
Т. |
звіса́ннем |
М. |
звіса́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
звіса́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звіса́ю |
звіса́ем |
2-я ас. |
звіса́еш |
звіса́еце |
3-я ас. |
звіса́е |
звіса́юць |
Прошлы час |
м. |
звіса́ў |
звіса́лі |
ж. |
звіса́ла |
н. |
звіса́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звіса́й |
звіса́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
звіса́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зві́слы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зві́слы |
зві́слая |
зві́слае |
зві́слыя |
Р. |
зві́слага |
зві́слай зві́слае |
зві́слага |
зві́слых |
Д. |
зві́сламу |
зві́слай |
зві́сламу |
зві́слым |
В. |
зві́слы (неадуш.) зві́слага (адуш.) |
зві́слую |
зві́слае |
зві́слыя (неадуш.) зві́слых (адуш.) |
Т. |
зві́слым |
зві́слай зві́слаю |
зві́слым |
зві́слымі |
М. |
зві́слым |
зві́слай |
зві́слым |
зві́слых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зві́слы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зві́слы |
зві́слая |
зві́слае |
зві́слыя |
Р. |
зві́слага |
зві́слай зві́слае |
зві́слага |
зві́слых |
Д. |
зві́сламу |
зві́слай |
зві́сламу |
зві́слым |
В. |
зві́слы (неадуш.) зві́слага (адуш.) |
зві́слую |
зві́слае |
зві́слыя (неадуш.) зві́слых (адуш.) |
Т. |
зві́слым |
зві́слай зві́слаю |
зві́слым |
зві́слымі |
М. |
зві́слым |
зві́слай |
зві́слым |
зві́слых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зві́снуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зві́сну |
зві́снем |
2-я ас. |
зві́снеш |
зві́снеце |
3-я ас. |
зві́сне |
зві́снуць |
Прошлы час |
м. |
зві́с |
зві́слі |
ж. |
зві́сла |
н. |
зві́сла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зві́сні |
зві́сніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зві́сшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зві́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зві́ты |
зві́тая |
зві́тае |
зві́тыя |
Р. |
зві́тага |
зві́тай зві́тае |
зві́тага |
зві́тых |
Д. |
зві́таму |
зві́тай |
зві́таму |
зві́тым |
В. |
зві́ты (неадуш.) зві́тага (адуш.) |
зві́тую |
зві́тае |
зві́тыя (неадуш.) зві́тых (адуш.) |
Т. |
зві́тым |
зві́тай зві́таю |
зві́тым |
зві́тымі |
М. |
зві́тым |
зві́тай |
зві́тым |
зві́тых |
Кароткая форма: зві́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зві́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зві́ў |
зві́вы |
Р. |
зві́ву |
зві́ваў |
Д. |
зві́ву |
зві́вам |
В. |
зві́ў |
зві́вы |
Т. |
зві́вам |
зві́вамі |
М. |
зві́ве |
зві́вах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.