звіру́тнік
‘вёрткі, спрытны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| звіру́тнік | звіру́тнікі | |
| звіру́тніка | звіру́тнікаў | |
| звіру́тніку | звіру́тнікам | |
| звіру́тніка | звіру́тнікаў | |
| звіру́тнікам | звіру́тнікамі | |
| звіру́тніку | звіру́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)