Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдлмноруыэ
бвгджзклмнртўхцч

жыватво́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
жыватво́рна жыватво́рней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

жыватво́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. жыватво́рнасць
Р. жыватво́рнасці
Д. жыватво́рнасці
В. жыватво́рнасць
Т. жыватво́рнасцю
М. жыватво́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жыватво́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жыватво́рны жыватво́рная жыватво́рнае жыватво́рныя
Р. жыватво́рнага жыватво́рнай
жыватво́рнае		 жыватво́рнага жыватво́рных
Д. жыватво́рнаму жыватво́рнай жыватво́рнаму жыватво́рным
В. жыватво́рны (неадуш.)
жыватво́рнага (адуш.)		 жыватво́рную жыватво́рнае жыватво́рныя (неадуш.)
жыватво́рных (адуш.)
Т. жыватво́рным жыватво́рнай
жыватво́рнаю		 жыватво́рным жыватво́рнымі
М. жыватво́рным жыватво́рнай жыватво́рным жыватво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жыватво́рча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
жыватво́рча - -

жыватво́рчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жыватво́рчы жыватво́рчая жыватво́рчае жыватво́рчыя
Р. жыватво́рчага жыватво́рчай
жыватво́рчае		 жыватво́рчага жыватво́рчых
Д. жыватво́рчаму жыватво́рчай жыватво́рчаму жыватво́рчым
В. жыватво́рчы (неадуш.)
жыватво́рчага (адуш.)		 жыватво́рчую жыватво́рчае жыватво́рчыя (неадуш.)
жыватво́рчых (адуш.)
Т. жыватво́рчым жыватво́рчай
жыватво́рчаю		 жыватво́рчым жыватво́рчымі
М. жыватво́рчым жыватво́рчай жыватво́рчым жыватво́рчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

жывато́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жывато́вы жывато́вая жывато́вае жывато́выя
Р. жывато́вага жывато́вай
жывато́вае		 жывато́вага жывато́вых
Д. жывато́ваму жывато́вай жывато́ваму жывато́вым
В. жывато́вы (неадуш.)
жывато́вага (адуш.)		 жывато́вую жывато́вае жывато́выя (неадуш.)
жывато́вых (адуш.)
Т. жывато́вым жывато́вай
жывато́ваю		 жывато́вым жывато́вымі
М. жывато́вым жывато́вай жывато́вым жывато́вых

Крыніцы: piskunou2012.

жывату́гам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
жывату́гам - -

Крыніцы: piskunou2012.

жываце́ць

‘жыць; жыць у дастатку’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жываце́ю жываце́ем
2-я ас. жываце́еш жываце́еце
3-я ас. жываце́е жываце́юць
Прошлы час
м. жываце́ў жываце́лі
ж. жываце́ла
н. жываце́ла
Загадны лад
2-я ас. жываце́й жываце́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жываце́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

жываці́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жываці́на жываці́ны
Р. жываці́ны жываці́н
Д. жываці́не жываці́нам
В. жываці́ну жываці́н
Т. жываці́най
жываці́наю		 жываці́намі
М. жываці́не жываці́нах

Крыніцы: piskunou2012.

жываці́ніна

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жываці́ніна жываці́ніны
Р. жываці́ніны жываці́нін
Д. жываці́ніне жываці́нінам
В. жываці́ніну жываці́нін
Т. жываці́нінай
жываці́нінаю		 жываці́нінамі
М. жываці́ніне жываці́нінах

Крыніцы: piskunou2012.