жываце́ць

‘жыць; жыць у дастатку’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жываце́ю жываце́ем
2-я ас. жываце́еш жываце́еце
3-я ас. жываце́е жываце́юць
Прошлы час
м. жываце́ў жываце́лі
ж. жываце́ла
н. жываце́ла
Загадны лад
2-я ас. жываце́й жываце́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жываце́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)