го́ркая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
го́ркая |
Р. |
го́ркай |
Д. |
го́ркай |
В. |
го́ркую |
Т. |
го́ркай го́ркаю |
М. |
го́ркай |
Крыніцы:
krapivabr2012.
го́рка-салё́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
го́рка-салё́ны |
го́рка-салё́ная |
го́рка-салё́нае |
го́рка-салё́ныя |
Р. |
го́рка-салё́нага |
го́рка-салё́най го́рка-салё́нае |
го́рка-салё́нага |
го́рка-салё́ных |
Д. |
го́рка-салё́наму |
го́рка-салё́най |
го́рка-салё́наму |
го́рка-салё́ным |
В. |
го́рка-салё́ны (неадуш.) го́рка-салё́нага (адуш.) |
го́рка-салё́ную |
го́рка-салё́нае |
го́рка-салё́ныя (неадуш.) го́рка-салё́ных (адуш.) |
Т. |
го́рка-салё́ным |
го́рка-салё́най го́рка-салё́наю |
го́рка-салё́ным |
го́рка-салё́нымі |
М. |
го́рка-салё́ным |
го́рка-салё́най |
го́рка-салё́ным |
го́рка-салё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
го́ркі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
го́ркі |
го́ркая |
го́ркае |
го́ркія |
Р. |
го́ркага |
го́ркай го́ркае |
го́ркага |
го́ркіх |
Д. |
го́ркаму |
го́ркай |
го́ркаму |
го́ркім |
В. |
го́ркі (неадуш.) го́ркага (адуш.) |
го́ркую |
го́ркае |
го́ркія (неадуш.) го́ркіх (адуш.) |
Т. |
го́ркім |
го́ркай го́ркаю |
го́ркім |
го́ркімі |
М. |
го́ркім |
го́ркай |
го́ркім |
го́ркіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Го́ркі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Го́ркі |
Р. |
Го́рак Го́ркаў |
Д. |
Го́ркам |
В. |
Го́ркі |
Т. |
Го́ркамі |
М. |
Го́рках |
го́ркнуць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
го́ркне |
го́ркнуць |
Прошлы час |
м. |
го́рк |
го́рклі |
ж. |
го́ркла |
н. |
го́ркла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
го́рла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
го́рла |
го́рлы |
Р. |
го́рла |
го́рлаў |
Д. |
го́рлу |
го́рлам |
В. |
го́рла |
го́рлы |
Т. |
го́рлам |
го́рламі |
М. |
го́рле |
го́рлах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Го́рлава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Го́рлава |
Р. |
Го́рлава |
Д. |
Го́рлаву |
В. |
Го́рлава |
Т. |
Го́рлавам |
М. |
Го́рлаве |