глухама́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
глухама́нь |
Р. |
глухама́ні |
Д. |
глухама́ні |
В. |
глухама́нь |
Т. |
глухама́нню |
М. |
глухама́ні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
глуханемата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
глуханемата́ |
Р. |
глуханематы́ |
Д. |
глуханемаце́ |
В. |
глуханемату́ |
Т. |
глуханемато́й глуханемато́ю |
М. |
глуханемаце́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глуханямы́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
глуханямы́ |
глуханяма́я |
глуханямо́е |
глуханямы́я |
Р. |
глуханямо́га |
глуханямо́й глуханямо́е |
глуханямо́га |
глуханямы́х |
Д. |
глуханямо́му |
глуханямо́й |
глуханямо́му |
глуханямы́м |
В. |
глуханямы́ (неадуш.) глуханямо́га (адуш.) |
глуханяму́ю |
глуханямо́е |
глуханямы́я (неадуш.) глуханямы́х (адуш.) |
Т. |
глуханямы́м |
глуханямо́й глуханямо́ю |
глуханямы́м |
глуханямы́мі |
М. |
глуханямы́м |
глуханямо́й |
глуханямы́м |
глуханямы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глуханямы́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
- |
Н. |
глуханямы́ |
глуханяма́я |
глуханямы́я |
Р. |
глуханямо́га |
глуханямо́й |
глуханямы́х |
Д. |
глуханямо́му |
глуханямо́й |
глуханямы́м |
В. |
глуханямо́га |
глуханяму́ю |
глуханямы́х |
Т. |
глуханямы́м |
глуханямо́й глуханямо́ю |
глуханямы́мі |
М. |
глуханямы́м |
глуханямо́й |
глуханямы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глу́хасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
глу́хасць |
Р. |
глу́хасці |
Д. |
глу́хасці |
В. |
глу́хасць |
Т. |
глу́хасцю |
М. |
глу́хасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
глухата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
глухата́ |
Р. |
глухаты́ |
Д. |
глухаце́ |
В. |
глухату́ |
Т. |
глухато́й глухато́ю |
М. |
глухаце́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Глу́хаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Глу́хаўка |
Р. |
Глу́хаўкі |
Д. |
Глу́хаўцы |
В. |
Глу́хаўку |
Т. |
Глу́хаўкай Глу́хаўкаю |
М. |
Глу́хаўцы |
глуха́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
глуха́я |
глухі́я |
Р. |
глухо́й |
глухі́х |
Д. |
глухо́й |
глухі́м |
В. |
глуху́ю |
глухі́х (адуш.) |
Т. |
глухо́й глухо́ю |
глухі́мі |
М. |
глухо́й |
глухі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012.