Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

глухама́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глухама́нны глухама́нная глухама́ннае глухама́нныя
Р. глухама́ннага глухама́ннай
глухама́ннае
глухама́ннага глухама́нных
Д. глухама́ннаму глухама́ннай глухама́ннаму глухама́нным
В. глухама́нны (неадуш.)
глухама́ннага (адуш.)
глухама́нную глухама́ннае глухама́нныя (неадуш.)
глухама́нных (адуш.)
Т. глухама́нным глухама́ннай
глухама́ннаю
глухама́нным глухама́ннымі
М. глухама́нным глухама́ннай глухама́нным глухама́нных

Крыніцы: piskunou2012.

глухама́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. глухама́нь
Р. глухама́ні
Д. глухама́ні
В. глухама́нь
Т. глухама́нню
М. глухама́ні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

глуханемата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. глуханемата́
Р. глуханематы́
Д. глуханемаце́
В. глуханемату́
Т. глуханемато́й
глуханемато́ю
М. глуханемаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

глуханямы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глуханямы́ глуханяма́я глуханямо́е глуханямы́я
Р. глуханямо́га глуханямо́й
глуханямо́е
глуханямо́га глуханямы́х
Д. глуханямо́му глуханямо́й глуханямо́му глуханямы́м
В. глуханямы́ (неадуш.)
глуханямо́га (адуш.)
глуханяму́ю глуханямо́е глуханямы́я (неадуш.)
глуханямы́х (адуш.)
Т. глуханямы́м глуханямо́й
глуханямо́ю
глуханямы́м глуханямы́мі
М. глуханямы́м глуханямо́й глуханямы́м глуханямы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

глуханямы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. глуханямы́ глуханяма́я глуханямы́я
Р. глуханямо́га глуханямо́й глуханямы́х
Д. глуханямо́му глуханямо́й глуханямы́м
В. глуханямо́га глуханяму́ю глуханямы́х
Т. глуханямы́м глуханямо́й
глуханямо́ю
глуханямы́мі
М. глуханямы́м глуханямо́й глуханямы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

глу́хасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. глу́хасць
Р. глу́хасці
Д. глу́хасці
В. глу́хасць
Т. глу́хасцю
М. глу́хасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

глухата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. глухата́
Р. глухаты́
Д. глухаце́
В. глухату́
Т. глухато́й
глухато́ю
М. глухаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Глу́хаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Глу́хаўка
Р. Глу́хаўкі
Д. Глу́хаўцы
В. Глу́хаўку
Т. Глу́хаўкай
Глу́хаўкаю
М. Глу́хаўцы

глуха́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. глуха́я глухі́я
Р. глухо́й глухі́х
Д. глухо́й глухі́м
В. глуху́ю глухі́х (адуш.)
Т. глухо́й
глухо́ю
глухі́мі
М. глухо́й глухі́х

Крыніцы: krapivabr2012.

глухе́нька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
глухе́нька - -

Крыніцы: piskunou2012.