глуха́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
глуха́я | глухі́я | |
глухо́й | глухі́х | |
глухо́й | глухі́м | |
глуху́ю | глухі́х ( |
|
глухо́й глухо́ю |
глухі́мі | |
глухо́й | глухі́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)