глухама́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глухама́нны глухама́нная глухама́ннае глухама́нныя
Р. глухама́ннага глухама́ннай
глухама́ннае
глухама́ннага глухама́нных
Д. глухама́ннаму глухама́ннай глухама́ннаму глухама́нным
В. глухама́нны (неадуш.)
глухама́ннага (адуш.)
глухама́нную глухама́ннае глухама́нныя (неадуш.)
глухама́нных (адуш.)
Т. глухама́нным глухама́ннай
глухама́ннаю
глухама́нным глухама́ннымі
М. глухама́нным глухама́ннай глухама́нным глухама́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)