вагонапато́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вагонапато́к |
вагонапато́кі |
Р. |
вагонапато́ку |
вагонапато́каў |
Д. |
вагонапато́ку |
вагонапато́кам |
В. |
вагонапато́к |
вагонапато́кі |
Т. |
вагонапато́кам |
вагонапато́камі |
М. |
вагонапато́ку |
вагонапато́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вагонапераку́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вагонапераку́льнік |
вагонапераку́льнікі |
Р. |
вагонапераку́льніка |
вагонапераку́льнікаў |
Д. |
вагонапераку́льніку |
вагонапераку́льнікам |
В. |
вагонапераку́льнік |
вагонапераку́льнікі |
Т. |
вагонапераку́льнікам |
вагонапераку́льнікамі |
М. |
вагонапераку́льніку |
вагонапераку́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
вагонарамо́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вагонарамо́нтны |
вагонарамо́нтная |
вагонарамо́нтнае |
вагонарамо́нтныя |
Р. |
вагонарамо́нтнага |
вагонарамо́нтнай вагонарамо́нтнае |
вагонарамо́нтнага |
вагонарамо́нтных |
Д. |
вагонарамо́нтнаму |
вагонарамо́нтнай |
вагонарамо́нтнаму |
вагонарамо́нтным |
В. |
вагонарамо́нтны (неадуш.) вагонарамо́нтнага (адуш.) |
вагонарамо́нтную |
вагонарамо́нтнае |
вагонарамо́нтныя (неадуш.) вагонарамо́нтных (адуш.) |
Т. |
вагонарамо́нтным |
вагонарамо́нтнай вагонарамо́нтнаю |
вагонарамо́нтным |
вагонарамо́нтнымі |
М. |
вагонарамо́нтным |
вагонарамо́нтнай |
вагонарамо́нтным |
вагонарамо́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ваго́на-гадзі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваго́на-гадзі́на |
ваго́на-гадзі́ны |
Р. |
ваго́на-гадзі́ны |
ваго́на-гадзі́н |
Д. |
ваго́на-гадзі́не |
ваго́на-гадзі́нам |
В. |
ваго́на-гадзі́ну |
ваго́на-гадзі́ны |
Т. |
ваго́на-гадзі́най ваго́на-гадзі́наю |
ваго́на-гадзі́намі |
М. |
ваго́на-гадзі́не |
ваго́на-гадзі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ваго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ваго́нка |
Р. |
ваго́нкі |
Д. |
ваго́нцы |
В. |
ваго́нку |
Т. |
ваго́нкай ваго́нкаю |
М. |
ваго́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ваго́нна-параво́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ваго́нна-параво́зны |
ваго́нна-параво́зная |
ваго́нна-параво́знае |
ваго́нна-параво́зныя |
Р. |
ваго́нна-параво́знага |
ваго́нна-параво́знай ваго́нна-параво́знае |
ваго́нна-параво́знага |
ваго́нна-параво́зных |
Д. |
ваго́нна-параво́знаму |
ваго́нна-параво́знай |
ваго́нна-параво́знаму |
ваго́нна-параво́зным |
В. |
ваго́нна-параво́зны (неадуш.) ваго́нна-параво́знага (адуш.) |
ваго́нна-параво́зную |
ваго́нна-параво́знае |
ваго́нна-параво́зныя (неадуш.) ваго́нна-параво́зных (адуш.) |
Т. |
ваго́нна-параво́зным |
ваго́нна-параво́знай ваго́нна-параво́знаю |
ваго́нна-параво́зным |
ваго́нна-параво́знымі |
М. |
ваго́нна-параво́зным |
ваго́нна-параво́знай |
ваго́нна-параво́зным |
ваго́нна-параво́зных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ваго́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваго́ннік |
ваго́ннікі |
Р. |
ваго́нніка |
ваго́ннікаў |
Д. |
ваго́нніку |
ваго́ннікам |
В. |
ваго́нніка |
ваго́ннікаў |
Т. |
ваго́ннікам |
ваго́ннікамі |
М. |
ваго́нніку |
ваго́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ваго́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваго́нніца |
ваго́нніцы |
Р. |
ваго́нніцы |
ваго́нніц |
Д. |
ваго́нніцы |
ваго́нніцам |
В. |
ваго́нніцу |
ваго́нніц |
Т. |
ваго́нніцай ваго́нніцаю |
ваго́нніцамі |
М. |
ваго́нніцы |
ваго́нніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ваго́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ваго́нны |
ваго́нная |
ваго́ннае |
ваго́нныя |
Р. |
ваго́ннага |
ваго́ннай ваго́ннае |
ваго́ннага |
ваго́нных |
Д. |
ваго́ннаму |
ваго́ннай |
ваго́ннаму |
ваго́нным |
В. |
ваго́нны (неадуш.) ваго́ннага (адуш.) |
ваго́нную |
ваго́ннае |
ваго́нныя (неадуш.) ваго́нных (адуш.) |
Т. |
ваго́нным |
ваго́ннай ваго́ннаю |
ваго́нным |
ваго́ннымі |
М. |
ваго́нным |
ваго́ннай |
ваго́нным |
ваго́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ваго́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваго́нчык |
ваго́нчыкі |
Р. |
ваго́нчыка |
ваго́нчыкаў |
Д. |
ваго́нчыку |
ваго́нчыкам |
В. |
ваго́нчык |
ваго́нчыкі |
Т. |
ваго́нчыкам |
ваго́нчыкамі |
М. |
ваго́нчыку |
ваго́нчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.