ваго́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ваго́ннік | ваго́ннікі | |
| ваго́нніка | ваго́ннікаў | |
| ваго́нніку | ваго́ннікам | |
| ваго́нніка | ваго́ннікаў | |
| ваго́ннікам | ваго́ннікамі | |
| ваго́нніку | ваго́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)