ваго́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваго́ннік ваго́ннікі
Р. ваго́нніка ваго́ннікаў
Д. ваго́нніку ваго́ннікам
В. ваго́нніка ваго́ннікаў
Т. ваго́ннікам ваго́ннікамі
М. ваго́нніку ваго́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)